1) Als ik op reis ga neem ik mijn eigen kussen mee.

    Het is ofwel licht reizen en de hele week een pijnlijke nek, of het is eventjes slepen maar slapen als een roosje. Ik weet het wel.

    2) Mijn gezicht moet wakker worden ’s morgens.

    Als ik opsta heb ik altijd een uurtje nodig om er enigszins toonbaar uit te zien. Alsof het vel op mijn gezicht echt terug in zijn plooi (en rimpel) moet vallen. Daarnaast heb ik ook alsmaar meer een potje en een borsteltje nodig om het er de rest van de dag ook wat proper te laten uit zien.

    3) Als ik uit een hurkpositie moet rechtkomen dan is dat nooit zonder dat ik daar een klein beetje bij moet kreunen.

    Altijd een heel klein beetje doodgaan. En het geluid van mijn knieën dan erbij…..

    4) Ik moet wel eens een “Happy 50”-kaart kopen.

    Vrienden van ons geven al eens een feestje omdat ze 50 worden. Ook al ben ik nog maar begin de 40, er wordt soms al eens onder oudere vrienden gesproken over een naderend pensioen (“Ik moet nog 7 jaar werken”) of iets in die trend. Redelijk confronterend vind ik….

    5) Oogrollend scrollen bij “nieuwe” social media-apps.

    Ik kan niet anders dan continu oogrollen bij Threads. “Ga er dan af”. Ja. Ik moet het mezelf nog een beetje meer duidelijk maken maar mijn insta zuigt me er altijd weer naartoe. Oogscrollen dan maar.

    6) Als de zon schijnt dan redeneer ik: “yeah, dan kan ik mijn was buiten hangen”.

    Niet: dan kan ik laat op een terrasje zitten of naar het strand gaan met vrienden. Neen, dan kan ik mijn ochtendwasje ’s avonds plooien en meteen terug in de kasten steken. Next level housewifing.

    7) Ik onthoud niks over de pasgeboren kindjes in mijn omgeving.

    Vroeger wist ik precies wanneer ze geboren waren, waar ze naar de opvang gingen of welk ééntje al begon te stappen. Nu ben ik al blij dat ik hun naam nog weet.

    8) Als we op vakantie gaan steek ik een klein plastic zakje in de zijdeur om al het afval in te bewaren.

    Niet meer gewoon proppen en hopen dat er geen frisdrank uit een leeg blikje druppelt. Nee, ik vind mezelf best wel ingenieus met mijn mini-plastic zakjes die netjes in de zijdeur passen. Ik heb het rolletje zelfs zitten in het handschoenkastje.

    9) Ik kan mezelf eindeloos verliezen in cleanfluencers-accounts.

    Ik zie ze ovens kuisen met citroenen, spiegels frotten met scheerschuim of zelf aromatische huissprays maken. Ik heb het nog nooit zelf geprobeerd maar ik vermoed dat dat de volgende stap zal zijn. Subiet kan ik mijn ochtendwallen zien weerkaatsen in het raam van mijn oven!

    10) De vrienden van mijn oudste zoon noemen me “mevrouw”.

    Of zowat elke winkelbediende waar ik ga shoppen. ’t Is vriendelijk, dat wel…..

    11) Ik krijg ouwemadammen-kwaaltjes.

    Momenteel is het een eksteroog maar ik heb ook al een spatader gespot.

    En jij? Ben jij al oud?

    16 reacties

    1. Volgens de tienerdochter soms echt wel, maar anderen keren zeker niet. Ik kan daarmee leven ;-). Wanneer anderen vragen hoe oud ik ben dan zeg ik al jaren gewoon mijn geboortedatum (en moeten ze het zelf maar uitrekenen). Ik vier dat eigenlijk al lang niet meer echt mijn verjaardag en probeer ook zo weinig mogelijk stil te staan bij het getal (het is maar een getal en je bent zo oud als je je voelt). Maar het lijf sputtert wel vaker eens tegen en herinnert me er regelmatig aan dat ik al lang geen 3×7 meer ben, dus probeer ik lief te zijn voor dat lijf en er zo goed mogelijk voor te zorgen (al kan dat best nog beter) 🙂

      Beantwoorden

    2. Nummer 6, 9 en 10.De was kan ik straks opplooien en morgen kuis ik de wc met mijn zelfgemaakt product (de pot is een spiegel).

      Ik merk dat ik precies wel eens mijn bril moet afzetten (voor ver). Dus wellicht is dat de leesbril-voorbode. Bah.

      Beantwoorden

    3. Zwijgt. Maar ik kan ook een tegengestelde post maken: waarom ik nog jong ben.
      En sorry hè, dat ik begon over mijn pensioen. Ik moet het wel nog verwerken dat ik PRAAT over mijn pensioen.

      Beantwoorden

    4. Wij zijn met een elfjarig meisje naar de Gentse Feesten geweest en die vond ons (en haar ouders, die onze leeftijd zijn) geweldig cringe. Mijn rug deed zeer, ik had zware benen van de warmte en ik moest de volgende dag uitrusten alsof ik naar een zware rave geweest was. Dus ja, fysiek betert het niet. Maar ik voel me bizar genoeg wel nog jong!

      Beantwoorden

    5. Er kraakt bij mij ook vanalles als ik mij eens uitrek, mijn rug doet regelmatig zeer, ik ben ook héél content als ik mijn was buiten kan laten drogen en ik heb een uitje naar de Lokerse Feesten in mijn agenda staan met een optreden om 23u30 en ik vind dat onmenselijk en heb al een middagdutje ingepland, maar ik denk dat ik mij met mijn 33 lentes nog niet oud mag noemen :p

      Beantwoorden

    6. Ik word binnenkort 66. Oud? Niet echt, ware het niet van die strontziekte waarmee ik werd overvallen. Ook jij bent nog jong, én gezond. Profiteer ervan!

      Beantwoorden

    7. Ohhhh zulke lijstjes kan ik met gemak maken… Hoewel ik kinderloos ben en mezelf dus nog steeds een jonkie voel, en ik m’n oud-klasgenootjes van vroeger nog steeds ‘meiden’ noem, hebben ze inmiddels kleinkinderen…🙄😁

      Beantwoorden

    8. Als Bewoner van het Middagland (= een betere omschrijving voor een persoon van middelbare leeftijd) moet ik heftig protesteren tegen deze blogpost. Je moet de middelbare leeftijd, het glorieuze middelpunt van je leven, niet verwarren met oud zijn. Wat ga je dan zeggen als je 80 of 90 of 100 jaar bent?

      Beantwoorden

    Plaats een reactie