Toen ik twee jaar geleden overstapte van een flexibel uurrooster naar vaste uren had ik in het begin altijd het gevoel dat ik ’s avonds zoveel tijd had. Wie had er dan ook om 17u gedaan met werken? Ik had het alleszins nooit veel ervaren in die 20 jaar dat ik avonddiensten en nachtshiften deed.

Ondertussen is van dat gevoel nog weinig overgebleven. Ik werk ook meer uren dan voorheen waardoor ik geen wekelijkse vrije dag meer heb.

Maar wat is er daarnaast eigenlijk veranderd in die twee jaar? Hoe komt het dat ik nu minder het gevoel heb dat ik vrije tijd heb?

  • Doordat ik naar het werk fiets duurt mijn woon-werk-verkeer langer. Het neemt ’s avonds een extra half uur van mijn tijd. Zelfs tijdens de winter bleef ik doortrappen. Ik kan hier gerust een lijstje maken van alle voordelen maar dat hou ik wel eens voor een andere blogpost. Gelijk hoe: blijft een stevige aanrader dit!
  • Ik sport meer dan vroeger. Eén avond per week ga ik naar de groepsles en daarnaast probeer ik minstens één weekavond ook te gaan lopen. Bij sporten hoort ook: douchen, haar wassen,…heel de bataclan.
  • Het huishouden blijft liggen. Waar ik in mijn flexibele uurschema meer overdag kon opnemen blijft alles nu liggen tot ’s avonds en het weekend. Gelukkig moet ik niet koken tijdens de week, dat scheelt enorm! Na lang wachten start binnen twee weken ook mijn poetsman op.
  • De kinderen zijn groter*, ze komen op verschillende momenten thuis waardoor we later eten en alles wat opschuift. Daarnaast hebben ze ook naschoolse bezigheden die me wel soms en route houden.

Bij Kathleen las ik iets wat me triggerde: een avondplanning opmaken voor je vrije tijd. I know, als ik het zo zie staan vind ik het ook verre van sexy klinken. Maar misschien ligt daar wel de sleutel om uit mijn creatieve dipje te geraken. De avonden waarop ik niet ga sporten kunnen gerust wat beter ingevuld worden. Zo vind ik al een tijdje jammer dat ik veel minder lees. De gewoonte om ’s avonds een half uurtje te lezen voor ik de tv opzet lijkt ook in rook opgegaan. Een tijdje geleden ging ik ook volledig op in een craftprojectje om een vriendin te verrassen en omwille van de tijdsdruk die erachter zat kon ik met gemak drie avonden in die week bezig zijn met knippen, plakken en rommelen.

Van een andere vriendin kreeg ik dan weer de vraag hoe het stond met mijn bullet journal. (Mijn vriendinnen zijn echt wel mijn accountability partners zo te zien). Misschien is het allemaal vlotjes te combineren. Een avondplanning maken, de dingen die ik echt wil doen voor mezelf inplannen en alles noteren in mijn journal. Een follow-up begin april zou wel handig zijn eigenlijk. Want mijn goeie gewoontes laat ik regelmatig slingeren als ik de vinger niet aan de pols hou. Maar waarom is zoning out en vegeteren in de zetel met je smartphone en een serie op de achtergrond ook zo aanlokkelijk? En waarom voel ik me wel energetischer als ik schrijf, pruts, luister of lees?

Wordt vervolgd!

*Bijna 10 en bijna 14. Ik moet soms eens knipperen met mijn ogen als ik het zwart op wit lees.

Plaats een reactie