Smelt de boter en de chocolade au bain marie. Geen probleem gasten, kom! Ondertussen mixte mijn hulpkok de eieren met de suiker en zocht ik de bakvormen uit. De chocoladetaart smaakte als één grote brok pure chocolade en voelde ook zo op de maag jammergenoeg. Twee uur later was ik nog verzadigd van het stukje dat om en bij de grootte van een groot scrabble-stuk had. En dat was nog niet het grootste probleem…de au bain marie-techniek heeft zijn sporen nog nagelaten in het keukengerei…de bovenste pot bleef echter steken in de onderste pot. Blijkbaar kon ik door dit systeem toe te passen op potjes die onvoldoende verschillen van grootte van elkaar, een soort vacuum maken?? Hoe is dat in godsnaam mogelijk…Het is absoluut niet meer te doen om die twee potten uit elkaar te halen, trekken, sleuren, kloppen met het hele ding op alles wat een klop kon verdragen, niets hielp…next step: technische dienst? Of eerst eens de challenge aan de andere collega’s laten?
En als je die potten nu eens in ijs-ijskoud water steekt… Maar dan echt wel IJSKOUD water é…
ja, wie weet…we hebben ze ook getracht in koud water onder te dompelen, koud water erop laten stromen…mss eens in de diepvries zetten? 🙂
Hahahaha dat zou dus iets zijn dat mij ook kan overkomen! Maar neen, ik heb er geen oplossing voor. Nieuwe potten kopen?