Jawel, achter het scherm: een gelukkige vrouw.

Er zijn enkele hevige dagen gepasseerd, heel belangrijke schakelmomenten in ons leven.  Ik ga er nu niet uitgebreid en corny over bloggen, de tranen zijn al rijkelijk gevloeid, tranen van contentement weliswaar!

Het was eventjes terug aanpassen.  Pamperen, troosten, de kleine babygeluidjes die baby’s zo mooi kunnen maken.  Ook de luidruchtige hongerbleitingskes, dat hoort erbij.

Maar die geur….die babygeur….dat is het zaligste op aarde.

wpid-20150427_2006302.jpg.jpeg

30 reacties

  1. Zalig! Ik kan die geur zó weer ophalen! (boe aan tantes met teveel parfum op, die per se het verse kindeke tegen hun borst willen drukken)

  2. Pingback: De vingerknip

Plaats een reactie