Just do it.

Ow zijn we ineens 6 januari? Het lijkt alsof de jaarovergang een beetje aan mij voorbij is gegaan. Nieuwjaardag verging een beetje in een waas voor mij, na vier nachtdiensten was ik niet bepaald degene die de 1ste januari op de tafel ging springen om te speechen, laat staan dat ik ooit die persoon zou zijn #introvertforlife.

Morgen heb ik een dag verlof ingepland. Het gebeurt dat ik na een schoolvakantie een dag voor mezelf neem (ik nam ook wat dagen tijdens het verlof) en ik geef toe dat ik er wel naar uitkijk. De plannen? Boodschappen doen in de voormiddag en werken voor school in de namiddag. Geen wilde plannen dus want om 16u rinkelt de schoolbel alweer. Gewoon genieten van de stilte in een opgeruimd huis. Bij de gedachte alleen al zucht ik glimlachend voor mij uit.

Er werd aan de feesttafel wel eens gevraagd hoe ik alles gedaan krijg in combinatie met mijn werk. Bloggen, joggen, lezen, een opleiding volgen en een gezin draaiende houden. En wanneer heb jij in godsnaam nog tijd om naar podcasts te luisteren? Veelal krijg ik de opmerking “ik zou dat niet kunnen hoor!” Maar kijk, ik ga mij er niet voor verantwoorden, ik heb net als een ander maar 24 uur per dag. Nike was me voor maar: “Gewoon doen” is de boodschap. Gewoon die loopschoenen aantrekken als het moment zich aanbiedt. En bloggen? Zoveel dat jij schrijft, wanneer doe jij dat eigenlijk allemaal? Ik hou mij ook geen uren bezig met het schrijven van een blogpost, als het niet meteen vlot om de dingen neer te schrijven dan laat ik dat een paar dagen stil liggen en dan komt dat wel in orde. Ik leg mezelf ook geen bepaalde loop-, schrijf- of leesdoelen op. Het moet allemaal gewoon leutig blijven, als dat allemaal in statistiekjes en in harder better faster stronger verandert dan haak ik af. Ik hou daarmee gepaard ook niet van wedstrijden, ik ben ook niet actief op Strava om mijn prestaties te vergelijken met iemand anders. Nochtans is het soms aangeraden om je te meten met iemand die het net iets beter doet dan jij om gemotiveerd te blijven (“de opwaartse vergelijkingstendens” noemen ze dat in mijn cursus sociale psychologie). Maar dat werkt dus niet bij mij. Van Gretchen Rubin leerde ik “the strategy of pairing”. Er is niet veel aan uit te leggen eigenlijk (zie onderstaande YouTubefilmpje) : doe het ene terwijl je het andere doet. Gretchen raadt het aan binnen het kader van gewoonteverandering als “je mag alleen maar bingewatchen als je op de loopband staat”. Ik doe het meer in de trend van “ik ga lopen en luister onderwijl naar een podcast”. (Jawel: “onderwijl” is een woord, wij West-Vlamingen noemen het binstwille) Of ik doe het huishouden binst ik naar een podcast luister of ik schrijf een blogpost terwijl mijn vol-au-vent op het vuur staat (zoals daarjuist), de correcties doe ik dan na het eten (nu dus). Of binnen anderhalve dag. Als het mij uitkomt.

En heb ik dan nooit stress? Maar jawel. Zoals iedereen wel eens zeker? En het gebeurt uiteraard dat ik een hele week niet kan sporten of bloggen. Of dat ik anderhalve maand doe over een boek. So what, volgende keer misschien beter.

Heb jij bepaalde strategieën waarmee je vlotter iets gedaan krijgt?