
kort nadat hij me herkent keert hij zijn kar
dat ik hem op de foto wou vond hij geenszins bizar
handschoenhanden in de zij
lacht hij een beetje ongemakkelijk naar mij
een vriespraatje later loopt hij zonder pardon
op het paadje richting de ochtendzon
Hoe een mooie zonsopgang
niet alleen leidt tot een vlotte stoelgang
maar ook tot dichten
zonder je g.. op te lichten!
perfect pannenkoekske!!! 😉