En in alle drukte blijft de ochtendzon altijd rustig. Ze houdt hardnekkig vast aan de zomer maar haar stralen verliezen aan kracht in de koelte van de avond. Ze verliest de strijd ergens tussen het moment waarop ze achter de struiken zakt en onze twijfel om toch een trui mee te nemen naar buiten. Het jaar keert op dat moment.
De luchtige speelse zomer, gekenmerkt met uitjes en zomerpetjes wordt ingeruild voor de eerste jeans rond je billen en het zoeken naar pennenzakken. Whatsappjes gaan niet enkel meer over het startuur van de barbecue maar worden gevuld met basketschema’s en de benodigdheden voor de saxofoon-les. We slorpen driftig de laatste stralen vitamine D op met avondwandelingen en lange zondagen onder de parasol. Het besef daalt echter neer op het moment dat augustus voor september wordt gewisseld op de toiletkalender. Waar ik vroeger vanaf olf oest* snakte naar structuur voel ik dit jaar bij elke melding van Smartschool of Classroom een klein beetje zomernostalgie. Veranderen van school vraagt bakken energie, agenda’s worden strak aangesnoerd met openklasmomenten, trainingen en eerste muzieklessen.
Het contrast slaat hard en ik weet dat ik zal leren how to roll with the punches. Ik probeer recht in de zon te kijken om het verlies van de zomer te negeren.
Nog eventjes zomerdutjes in de ligzetel.
Nog eventjes niets.
*Olf oest, ofwel “half oogst” of “15 augustus”.

Het gevoel dat ik nu ervaar, beschrijf je mooi. Hier ook al heimwee naar de zomer.
Hier is het hard genieten van de laatste stuiptrekkingen van de zomer!
Ik voel wat jij voelt.
Herkenbaar. Vooral nu met dit mooie weer wordt ik heen en weer geslingerd tussen vakantiegevoel en de ratrace waar we weer in zitten…