Treintjes

September was een rush aan informatie en nieuwigheden, in die zin dat mijn hoofd er zo danig vol mee zat dat er weinig bij kon. Daarom koos ik er bewust voor om mezelf niet meer extra te gaan voeden met allerhande informatie, you live you learn noemen ze dat zeker?

Maar…ondertussen is de rust wat neergedwarreld over de dagen en voelt het niet meer alsof mijn hersenpan overstroomt bij het minste drupje dat erbij komt.

Dus ik volgde enkele workshops. Er was er één over digitale onrust georganiseerd door CM in de bibliotheek in Ieper die ik heel interessant vond. Daar kregen we van professor Lieven De Marez (UGent) een uiteenzetting over de impact van je smartphone op je gezondheid. Ik ben al heel lang bezig met het uitzoeken hoe ik rust kan inbouwen in mijn leven (daar gaat mijn andere blog Minimaliese integraal over eigenlijk) dus ik wist wel ergens waar het over ging gaan maar toch heb ik nog bijgeleerd. Ik ben zelf een fervente smartphone gebruiker èn ik ben actief op sociale media (WhatsApp, Instagram en in beperkte mate op LinkedIn), maar ik besef ook wel dat dat toestel enorm verslavend is. Ik ben ook heel bewust NIET actief op bepaalde sociale media (Facebook, Twitter/X, Strava, wat heb je nog?). Wat me vooral bijbleef:

• Jongvolwassenen (18- tot 25-jarigen) zijn opgegroeid in het smartphonetijdperk en die groep mensen komt nu in het werkcircuit terecht. In hun tienerjaren konden ze de veelheid aan digitale prikkels vlot verwerken omdat ze veel meer tijd en veel minder verantwoordelijkheden hadden, maar eens ze aan het werk gaan moeten ze dit ook nog eens kanaliseren naast (of tijdens….) een werkdag van gemiddeld 8 uur. Hij kon een mooie link maken tussen de burn-outcijfers bij jongvolwassenen en de digitale onrust die ze ervaren.
• Er waren ook interessante cijfers vanop de schoolbanken. De universiteit trackte -met hun goedkeuring- het smartphonegedrag van een grote groep studenten. Er was letterlijk per uur te zien hoeveel smartphoneactiviteit werd geregistreerd in een app en de impact hiervan op hun schoolresultaten. Het digitaal DNA van de studenten werd volledig ontrafeld en het is ergens logisch: als iemand op Instagram zit tijdens de les dat de leerstof minder goed opgenomen wordt. Maar de cijfers van het onderzoek toonden het zwart op wit: ik moet de neerwaartse pijl waarschijnlijk niet uittekenen maar het was wel heel confronterend om te zien hoe hoger het smartphonegebruik van de studenten tijdens de les, hoe lager de resultaten waren voor het vak waarin de registraties werden gemaakt.
• We maken vaak een treintje als we apps raadplegen op onze smartphone. Ik betrap er mezelf ook op. Zo wil ik weten welk weer het zal worden op de site van KMI en dan duw ik ineens ook op het icoontje van Instagram en Goodreads en Gmail. Ik heb weinig tot geen notificaties. Enkel WhatsApp, telefoon en sms (mijn mama 🙂 ). Maar komt er een Whatsappje binnen (de groepen heb ik al gedempt), dan ga ik automatisch het treintje maken: Whatsapp – Instagram – Gmail. En er valt altijd wel iets te beleven 🙂 ’t Is toch tof hé op tinternet!
• Diepe focus kunnen leggen in je werk wordt het nieuwe goud op de werkvloer. Je kunt hoge diploma’s halen, maar als je niet in staat bent om te focussen en diep werk te verrichten ben je daar niet veel mee. Uiteraard moet je ook al wat focus aan de dag kunnen leggen om effectief een diploma te halen, maar niettemin is de focusspier enorm verslapt doorheen de jaren. Hoe vaak kun je lezen/schrijven/een film kijken zonder je te laten afleiden? Ik vind het zelf ook heel moeilijk. Zelfs bij het schrijven van deze blogpost ben ik afgeleid van mijn smartphone. Hij verwees onder andere naar Deep Work van Cal Newport, ik denk dat ik die nog eens ga herlezen. Al was het maar om er tips uit te halen voor mijn zoon.

Vertonen jullie ook treintjesgedrag bij het gebruik van apps?