Gouden gedachtengrijpers

De laatste jaren deed ik redelijk wat inzichten op rond hoe emoties werken, hoe ze je gedrag sturen en wat de impact van je gedachten is op je handelen. Dat neemt niet weg dat ik sommige periodes met mezelf in de knoop lig. Voor wie het nog niet weet: ik heb de neiging om aan overthinking te doen.

Ik ga altijd de eerste zijn die roept “Praat erover!” als je met iets zit. “Het lucht op!”. Maar mijn eigen raadgevingen volg ik weinig tot nooit op. Er moet tijd en ruimte zijn eer ik ga babbelen over iets wat me dwars zit. De introvert in mij houdt namelijk enorm van binnenvetten. In geschreven tekst komt het misschien anders over dan hoe ik in het echt ben maar: ik kan -face to face- niet altijd goed verwoorden hoe ik me voel of wat ik juist bedoel als ik praat over iets wat me sterk bezighoudt.

Maar soms lukt het wel heel goed. Soms heb ik zo’n deugddoende gesprekken waarin ik mijn eigen hersenspinsels kan ontrafelen. Gesprekken waarin een kluwen aan stekelige draadjes ineens wordt ontward. Eigenlijk heb ik mensen nodig die dat uit me trekken en die mijn gedachten mee gaan analyseren met mij. Mensen die me helpen mijn gedachten vastgrijpen en er dieper op in gaan. Echte luisteraars die goed kunnen samenvatten en erkennend zijn naar mijn gevoelens. Ze durven me een spiegel voorhouden en op hetzelfde moment de dingen benoemen zoals zij ze zien bij mij. Als ik wil loslaten gaan zij net confronteren: “Is dat wel zo?” Het zijn veilige gesprekken waarin ik mijn vreemdste gevoelens kan aanhalen maar ook kan uitzoeken wat de achterliggende oorzaken daarvan zijn.

Het klinkt misschien wat zwaarmoedig allemaal, maar ik ben wel blij dat ik zo’n mensen heb. Ze zijn goud waard.