Sociaal budget

In de VRTpodcast “Alles Goed?” met Evy Gruyaert leerde ik de term “sociaal budget” kennen. Anders dan je zou denken heeft het niets met sociale tarieven of statuten te maken maar wel met je sociaal leven en hoe je het indeelt. In de aflevering rond vriendschap kwam dit concept aan bod: hoeveel tijd spendeer je aan een vriendschap? Met andere woorden: hoe maak je een verdeling in je sociaal budget? Ook in psychologiemagazine staat een interessant artikel over vriendschap.

Omdat ik zelf ook een podcast heb gehad rond vriendschap heb ik me een periode in het thema verdiept en in de verschillende gesprekken is het ook aan bod gekomen: hoeveel vrienden heb je echt en hoe ga je met hen om? Is het belangrijk om veel af te spreken of zijn er andere factoren die een vriendschap gaande houden? Evy en haar podcastgasten spraken over de verschillende niveaucirkels binnen vriendschappen. Sommige mensen staan heel dicht bij je, anderen verderaf maar dat betekent daarom niet automatisch dat die mensen op andere cirkels minder belangrijk zijn. Althans in mijn geval toch niet.

Ik kom uit een periode waarin veel vriendschappen ontstonden en floreerden. Ondertussen zijn er enkele vriendschappen gestrand. Soms was dat mijn keuze, soms ook helemaal niet. Het verdriet dat je voelt na een vriendschapsverlies kun je vergelijken met rouw. Een soort van levend verlies weliswaar want die personen lopen nog altijd in je omgeving rond of ze zijn nog aanwezig in je gedachten en in je herinneringen. De gestrande vriendschappen doen me twijfelen aan mezelf en aan hoe ik in die relaties sta. Het zet zaken in een ander perspectief. Bijkomend is er de rollercoaster aan emoties: vriendschapsverdriet zorgde bij mij al voor tranen met tuiten tot schouders ophalen en luidop zeggen: “their loss”. Ik weet tot op heden nog altijd niet wat het meeste pijn doet: een uitgesproken vriendschapsbreuk of de oorverdovende stilte in de communicatie in de andere situaties. Jammer genoeg heb ik beide situaties al meegemaakt. Ik weet dat ik ook deel uitmaak van die communicatie (of het gebrek er aan) en veelal is dat ook mijn eigen keuze. Soms is het beter om niet meer te investeren dan om te trekken en te sleuren aan een relatie die niet in evenwicht is, dan is een herziening van je sociaal budget wel aan de orde.

Maar ook die tijdsindeling zelf is soms moeilijk vind ik. Om een vriendschap levendig te houden is er hoe dan ook wederkerigheid nodig, maar hoe vullen beide partijen dit in? Allemaal vraagtekens. Misschien zitten de verwachtingen die hierrond worden gesteld niet op dezelfde lijn of is de intensiteit van bepaalde contacten niet evenwaardig. Soms gaat het vlot, maar soms is het toch wat werken vind ik. Ik vind het bijvoorbeeld niet zo gezellig om elkaar gewoon wat te updaten over ons leven als we afspreken, er mogen gerust diepere gesprekken en wat confrontaties zijn. Ik vind het fijn als mensen zich kwetsbaar durven op te stellen in gesprekken, het schept een verbondenheid die ik in dagdagelijkse babbels soms mis.

Als ik investeer in iemand dan zijn dat mensen waarvan ik voel dat ze mij ook energie geven. En het moeten echt niet altijd de grote afspraken zijn maar het zit in die kleine dingen. Een berichtje, een kort bezoekje, een “ik moest aan je denken bij dit”.

Hoe sta jij in een vriendschap? Vind je dat lastig of ben je tevreden?