door Met twee opgroeiende jongens in huis is het nooit stil. De boys – 9 en 13 ondertussen – zijn de spil van alle lawaai. Het centrum van alle drukte. De kern van elke tornado. Maar uiteraard ook de bron van alle liefde. Er zijn enkele zinnen die eruit springen de laatste maanden. Misschien herkenbaar?
“Hoe laat is het?” – mijn tienerzoon die leeft met zijn smartphone aan zijn hand geplakt.
Ik zweer het, hij zou nog een omweg nemen in huis om aan mij te komen vragen hoe laat het is.
“Wat eten we voor middag/avond?” – beide jongens op de meest onmogelijke momenten.
Dit is de meest uitgesproken vraag hier. Niet gezeverd, soms is dat de eerste vraag die ze stellen als ik hen wakker maak.
“What the flip?” En in dezelfde categorie “What the sigma?”. – beide jongens, de hele godganse dag door!
Een nette versie van WTF. Het klinkt echt vreemd de eerste keren dat je zoiets hoort, maar alles went. Echt alles. What the flip zeg.
“Waar ligt….*insert gelijk welk voorwerp ze zelf ergens gedumpt hebben in huis* ?” Alletwee want het zijn twee sloddervossen.
Dan sta ik in de badkamer in mijn kamerjas en dan komt er iemand binnen om te vragen waar zijn oplader ligt. ZOEKKET!!
“Ik heb eens gezien op een filmpje….*insert 3 minuten durende uiteenzetting* “ -vooral de oudste.
Die houdt ervan om een volledig filmpje in detail te vertellen en er weer strike mee te gaan van het lachen. Veelal snap ik de grap echt niet en dan voel ik me zo oud.
“Hebben we al gegeten?” – beide boys, een uur nadat we van tafel zijn gegaan.
Compleet niet mee met de draai van de dag die twee. Living in the moment noemen ze dat zeker?
“Ik ga het straks doen”. De oudste. Met voorsprong.
Onvoorstelbaar. Dan staat hij met een vuil bord in zijn handen en zet hij het neer bovenop de vaatwasser en draait hij zich om om iets anders te gaan doen in plaats van het bord erin te steken. “Ja maaar….ik ga eerst….” Ma neen! Doe dat gewoon nu!!!
Shout your heart out 
Aan dat laatste bezondig ik mij ook al eens. En dan wordt mijn man, net als jij, helemaal zot!
“Waar ligt…?” is zeer herkenbaar hier. Standaard antwoord: “Waar jij hebt laatst hebt achtergelaten, ik ga niet (meer) zoeken wat ik niet zelf kwijt ben geraakt” :-).
Bij ons: waar is papa? – ook als hij gewoon de kamer ernaast is of in de tuin of op t wc. Mijn standaard antwoord is bizar maar ondertussen bekend: “Opgegeten door een wilde walvis”.
Hahahaha…
“Waar is….?” Daar moet je geen tienerzonen voor hebben, enkel een volwassen echtgenoot. 😀 En voor de vraag “Wat eten we?” enkel een bff mee op reis. 😉
Met die flip ben ik niet helemaal mee want ook al in andere context gehoord. Damn, gewoon oud, ik.
Haha, ik wilde ook zeggen dat de volwassen man in mijn huis die “Waar is…?” vraag ook regelmatig stelt.
Grappig!
Ik word soms zelfs wakker gemaakt met de vraag wat we ’s avonds gaan eten … Die vraag is echt populair 🙂