Page 5 of 5

– Duplo – !Uno! – Spin(o) – Pil(o) –

Zelfspot!  Het is lang geleden!  Er is nochtans regelmatig eens reden toe.  Zoals daarnet in de winkel toen ik rook aan een nieuwe soort douchegel en er een klodder zeep in mijn neusgat schoot.  En, neen, het is niet de eerste keer dat dit voorvalt.  Of zondag, toen ik zo tevreden was met een doos Duplo dat ik ze niet eens open kreeg.  Ik moest begot aan Pieter vragen om de doos te openen voor me, aangewezen leeftijd: 1,5 tot 4 jaar.  Moet ik hierbij ook nog noteren dat de doos voor Ilja was?

Er was niet enkel zelfspot, ook zelf-op-pepping.   Zoals maandag toen ik tijdens de storm alleen naar het nieuwe huis moest om op één van de offertemannen te wachten.  Daar stond ik dan, alleen in een leegstaand huis, ons huis dan nog, gelukkig duurde het vreemde gevoel niet lang en besefte ik nogmaals hoe machtig het zal zijn als het afgewerkt is.  En ja, de spinnen die me de vorige keer in de spoelbak dreigend zaten aan te kijken, die lagen er nog, zo dood als een pier.

Er was ook meezingtijd, met de nieuwe van Green Day.  Duchtig airdrummen en verkeerdelijk teksten meezingen tot jolijt van de andere chauffeurs aan de lichten.  Ik wou wedden met Pieter dat er wel degelijk naast “I don’t give a damn anyway” ook “I don’t give a f*ck anyway” voorkomt in “Let Yourself Go”.  Hij, die ineens niet wou wedden, voelde al nattigheid want ik wed enkel als ik het 100% zeker ben (en ik had het een half uur eerder zo’n 10 keer meegezongen in de auto).

Er was ook tijd voor verwondering…hoe komt een volledige ruit in onze tuin terecht?  Als iemand een ruit kwijtspeelt door een storm zou je toch ergens een open raam moeten tegenkomen?  Of op zijn minst iemand die een ruit zoekt.  Plus, hoe is het mogelijk dat de ene pil 32 euro per trimester kost en de andere 6,75 euro voor evenveel maanden.  Wil dat zeggen dat ik 25,25euro meer kans heb om ongepland zwanger te raken met de goedkope pil?  Hoeveel de pil ook kost, een kind kost nog altijd meer, die berekening hoef ik niet te maken.

en “een thuiskomertje”, hoe mooi is dat woord niet?

Er gebeurt vanalles deze periode.  In het weekend werken en huizentoestanden en zo’n dingen.  Toch was er nog tijd over om belachelijke bedenkingen te maken…

Soms krijg ik echt de kriebels.  Vooral als ik mijn zoon in een mousseballetje zie bijten.  Daar reageert mijn lichaam fysiek op door een eigenaardig gevoel in mijn mond te veroorzaken.  Iets met veel speeksel aanmaken ofzoiets.  Het is moeilijk om het te beschrijven.

Ik zie regelmatig foto’s verschijnen van professionele fotoshoots bij echte fotografen.  Je ziet aan de foto dat daar werk in gestoken is en dat de belichtingen supermooi zijn.  En dan zie je in de hoek een copyright logo met de naam van de fotograaf….iets wat het hele beeld matig verkakt eigenlijk.

Op een gegeven moment gaf de weegschaal minder dan ooit aan deze week.  Laat ons zeggen, minder dan ooit de laatste twee jaar.  En dat na twee weken smoefelvakantie, hoe is het mogelijk.  Ik dacht dat ik me blijer ging voelen bij dat weegmoment maar ’s avonds bleek ik volgens mijn weegschaal 2,8kg zwaarder dan ’s morgens.  Zou ik moeten investeren in een nieuwe weegschaal of is zoiets effectief mogelijk?  Deze morgen was het echter terug het lagere gewicht…

Zou het te vroeg zijn om al uit te kijken naar een nieuwe keuken?  De gedachte dat ik over al die kastjes volledig zelf ga moeten beslissen vind ik wel een verantwoordelijkheid.  Tenslotte is het een belangrijke keuze en een grote misser kan voor veel frustraties zorgen.  Zo moet ik al zeker rekening houden met onze grootte.  Twee grote mensen vragen misschien een hoger keukenblad?

Het blijft een vreemde gewaarwording dat veel mensen zich meteen verontschuldigen nadat ze zeggen “amaai, het is heel de papa hé”.  Met ‘het’ bedoelen ze Ilja, die een jongen is, ik denk wel dat je dat kunt zien aan hem.  Net zoals je kunt zien dat Pieter zijn vader is blijkbaar.  Ik snap echter niet waarom mensen meteen verontschuldigend trachten te zeggen  “maar hij gelijkt ook op jou hoor” terwijl het gespogen Pieter is.  Mij kan het weinig schelen, ik heb hem 9 maanden in mij gedragen, als ik niet weet dat hij van mij is dan moet ik wel helemaal koekoek in het hoofd geweest zijn na die epidurale.

En als dat blijft zo doorgaan met die platte banden, dan neem ik binnenkort een abonnement in de garage.  Vijf herstellingen en de volgende is gratis.  Wie laat er nu ook dikke planken slingeren op de expressweg?

Je vloekt dat je huiskat/echtgenoot niet thuis is

In de strijd hou-het-huis-netjes versus ga-in-de-zetel-naar-een-dvd-kijken staat het voorlopig 3-0 voor actie 1.  Daarnet voor de derde keer deze week de keuken geveegd waardoor het extra duidelijk was dat er zich een spin schuilhield onder de deur van de afwasmachine.  Geen “simpele” hooiwagen, neen we spreken over een zwarte vetzak met van die creepy geplooide poten.  De tactiek die ik al jaren aanhoud als het op spinnen beoordelen komt is de volgende:  je kijkt ernaar….leeft ze nog?  Je weet het niet.  Je probeert ze te vergeten.  Dat lukt niet zo supergoed.  Een uur (of een kwartier) later kijk je er nog eens naar, zit ze daar nog of is ze verkropen?  Ze zit daar voorlopig nog.  Ertegen gaan tikken is geen optie, want als ze dan begint te verkruipen dan schiet je misschien tierend achteruit, land je op de kinderstoel, breek je een heup, kan je niet meer recht en dan komt ze over je gekropen om te komen kijken of jij nog leeft.  En dan lig je daar, met een gebroken heup en een spin op je voorhoofd.  Misschien toch één voordeel aan het ertegentikken-plan: dan weet je dat ze nog leeft.

van die keer dat ik een dikke zigeuners’ ass gekicked heb

Als ik eraan terugdenk besef ik meer en meer hoe derover die situatie was.  Ik spreek over bijna 12 jaar geleden, toen de dieren nog spraken zeg maar.  Ik was net 18 jaar en zat op kot, en geestig dat het was.  Op zondagavond gingen we uit.  Zoals elke student was de vrijdagavond om languit in de zetel te bekomen, de zaterdagavond en zondagavond gingen we uit.  Kwestie van toch zeker voldoende uit te gaan, want we waren studenten en studenten gaan uit.  Ik had net mijn eerste gsm gekocht, dat leek handig op kot.  De dag van vandaag koopt men dat voor iemands’ plechtige communie, in die tijd mocht je blij zijn dat je er één had op kot, anders was het zoeken naar een telefooncel in de buurt.  Dat ding kostte me 4999 frank van mijn zuurverdiende vakantiejobcentjes.  Drie weken aan een stuk zeepflesjes op de band zetten, 8 uren per dag.  Het was een grijze motorola genre televisiebakske.  Ik kon ermee smsen en bellen.  Het toestel had geen kleurenscherm en ik kon er zelfs alleen maar hoofdletters mee tikken.  Switchen naar kleine letters kon pas op mijn tweede gsm.  Een smsje kostte toen 12 frank (waarom weet ik zo’n dingen toch nog na 11 jaar?).  Ik heb er geen idee van hoeveel zoiets nu kost.  Op één van de zondagavonden stapte ik met Friede naar het café toen we tegengehouden werden door een drietal zigeuners.  Ze schurkten tegen ons en leidden ons af met allerhande brabbelpraat.  Toen we ze eindelijk afgeschud hadden duurde het zeker nog een halve Overpoortstraat voor ik merkte dat mijn gsm gepikt was.  Ik had hem nog maar een week!  Godver smeerlappen!  Wat er toen gebeurde is nooit veel voorgevallen.  Ik werd razend!  Niet-te-doen-razend!  Ik weet niet of ik ooit nog zo kwaad ben geweest sinds die keer.  Ik denk zelfs dat ik stoom afgaf rond mijn oren.  We keerden terug naar de crime scene.  Friede herkende meteen de bandidos en wees ze aan.  Die man was twee koppen groter en vermoedelijk zo’n 50kg zwaarder dan mij.  Ik stelde me voor hem, versperde de bombast de weg en tikte met mijn wijsvinger op zijn borst “Jij hebt mijn gsm gepakt!”  Hij probeerde mij te negeren en deed alsof hij me niet begreep.  Ik bleef volhouden en in mijn colère begon ik te roepen “Jij hebt mijn gsm!”.  Net op dat moment passeerde een politiepatrouille door de drukbevolkte Overpoortstraat.  Ik zei “geef hem nu terug of ik roep die patrouille”.  En toen gebeurde er iets vreemd.  De zigeuner zei “kom mee”.  We volgden hem en bleven op een afstand toen hij vroeg om even te wachten.  (ter info: dat was de razernij, nu zou ik NOOIT meer zoiets doen, screw you zigeuner, ik koop gewoon een nieuwe).  Maar ik was KWAAD!  Kwaad, het had geen naam.  De gigantische zigeuner kwam eraan en  ik kreeg mijn gsm terug.  Zomaar. En daarna gingen we een pintje drinken (niet met die zigeuner, die ging verder gaan stelen).

auwrm

De weetjes van voorbije week:

  • De voorste tanden zijn de snijtanden, de tanden die ernaast staan zijn de zijsnijtanden.
  • Een gesprongen ader kan voor een massaal grote blauwe plek zorgen, zo blauw dat je erover aangesproken wordt
  • Hirudoid is een middel om blauwe plekken te behandelen
  • Het helpt voor geen meter
  • Oordeel zelf maar:
  • Als de elektriciteit uitvalt is het in mijn geval beter om niet in de “plongkast” te fikkelen.
  • Ik deed het echter toch
  • Wat resulteerde in het ongewild aanzetten van onze elektrische verwarming die ’s nachts oplaadt
  • Chauffage aan + 21 graden buiten = gratis sauna
  • Als je auto niet wil starten en alles begint te knipperen in je dashboard dan moet je niet verwachten dat De Grote Autohersteller er binnen het uur zal zijn
  • Ik ben zo naïef om te denken dat dat wel zo ging zijn
  • Zo zat ik ongewenst drie uur gegijzeld thuis
  • En dat terwijl de solden van start gingen
  • En de moestiekat in de crèche was
  • Het emoshoppen in het laatste half uur dat ik nog overhad voor ik moest werken heeft me toch een leuk kleedje opgeleverd
  • De kapotte batterij echter een oh zo zure factuur
  • Ik heb volgende week nog eens een date
  • Met een knappe man
  • Oh yeah
  • Reden te meer om mijn nieuw kleedje aan te doen