In de strijd hou-het-huis-netjes versus ga-in-de-zetel-naar-een-dvd-kijken staat het voorlopig 3-0 voor actie 1. Daarnet voor de derde keer deze week de keuken geveegd waardoor het extra duidelijk was dat er zich een spin schuilhield onder de deur van de afwasmachine. Geen “simpele” hooiwagen, neen we spreken over een zwarte vetzak met van die creepy geplooide poten. De tactiek die ik al jaren aanhoud als het op spinnen beoordelen komt is de volgende: je kijkt ernaar….leeft ze nog? Je weet het niet. Je probeert ze te vergeten. Dat lukt niet zo supergoed. Een uur (of een kwartier) later kijk je er nog eens naar, zit ze daar nog of is ze verkropen? Ze zit daar voorlopig nog. Ertegen gaan tikken is geen optie, want als ze dan begint te verkruipen dan schiet je misschien tierend achteruit, land je op de kinderstoel, breek je een heup, kan je niet meer recht en dan komt ze over je gekropen om te komen kijken of jij nog leeft. En dan lig je daar, met een gebroken heup en een spin op je voorhoofd. Misschien toch één voordeel aan het ertegentikken-plan: dan weet je dat ze nog leeft.
Mijne vent die loopt even hard gillend weg als ik als er een spin gespot wordt… daar heb je dus ook niks aan he!