De laatste tijd is het gras weer groener aan de overkant.  Bij anderen toch.  Ons gras is nog steeds mooi groen van kleur (en hier en daar een bloemetje).  Het is alsof sommige mensen niet tevreden kunnen zijn met hetgeen ze hebben: meer, beter, anders!  Het is niet genoeg, nooit voldoende en altijd beter op een ander.  Ze zijn niet tevreden met hun job, met de resultaten van hun kinderen en hun relatie trekt volgens hen op niets.  Maar hoe kan je eigen grasperk dan ooit groen genoeg zijn?  En als het dan mooi groen is, zonder onkruidjes, dan moet het ineens allemaal donkergroen?  Omdat donkergroen the next big thing is? 

Ik moet daar eens mijn hoofd van schudden en zo die rare beweging met de mond bij maken…