Een rits openen – drukknopen hanteren – pillen breken – schrijven – een spatie typen – de radio bedienen van aan het stuur – een sinaasappel persen – fruit schillen – de riempjes van de maxicosi dichtdoen – meetikken met de muziek op het stuur – een bankkaart uit mijn portefeuille prutsen – de pagina’s in mijn agenda omdraaien – een cd opleggen – smsen – mijn wekker instellen – afwassen – een fles opendraaien – een lepel gebruiken – op mijn duimnagel bijten terwijl ik nadenk – een rits weer toedoen -…
Dat doe je allemaal met je duim….
En dat besef je pas als er een brok uit is!
En ook deze was weer ironisch vandaag. Had ik na lang prutsen met een kapotte duim mijn bluetooth kunnen aanleggen èn hem connecteren met de carkit van de wagen:
Ik (preus voor duust dat ik het gekunnen had) :“Dag papa!!! We bellen uit de auto” manoeuvres aan het doen naar Ilja
Ilja –mute-
Pieter:”Dag Ilja! Daaaaaaagggggg Ilja!”
Ilja: – complete mute – en tegelijk mij aanstarend alsof we op planeet Mars gearriveerd waren
Na een kort gesprek en absolute stilte van Ilja’s kant….
Pieter:”Dag Ilja! Tataaaa”
Ilja: -muter dan mute –
De dame die in de carkit woont: ” CALL ENDED ”
“E-HEHEHEHEH” met een smile tot achter zijn oren….
Tssss womanizer!
Een typisch voorbeeld van you don’t know what you’ve got till it’s gone 😉
wat een gekke wereld ook 😉 Dat je maar snel groot wordt Ilja!
LJ: mijn lijfspreuk
Spook: laat het uit, niet te rap groeien mijn klein ventje