door Monopoly…het staat hier bij ons thuis, de versie die we jaren speelden toen we nog thuis woonden. De doos is stokoud, er zijn nog briefjes van 10 000 fr in te vinden. Die oranje briefjes waren het meest begeerd, ik ging al mijn blauwtjes wisselen om toch maar ééntje van 10 000 fr in mijn bezit te hebben. Mijn broer koos steeds de sportwagen als pion, ik ging meestal voor het strijkijzer (oh de ironie, de vrouw die al het strijken aan haar man overlaat koos vroeger het strijkijzer). Iedere keer, maar dan ook iedere godganse keer opnieuw verloor ik. Vanaf hij zijn hotels begon te kopen was het hek van de dam en gingen mijn oranje briefjes jammergenoeg steeds naar overkant van het bord. Het straatgeld was altijd voldoende om radicaal failliet te gaan, al had ik nog regelmatig eens geluk toen ik “de pot” won. En wat er zeker niet mocht aan ontbreken tijdens één van zijn vele triomfen: de grijns op zijn gezicht terwijl hij “keep the change” riep als HIJ eens iets moest betalen aan MIJ.
Vandaag op/in De Standaard:
Bordspelen op de tablet: nooit meer een pion kwijt
Vandaag om 03:00 , door wle in Apps
Niets dat onderweg op reis handiger was om je bezig te houden dan bordspelletjes. Alleen: die dingen gingen aan het schuiven, en voor je het wist was je een paar stukken kwijt. Het is dan eigenlijk niet verbazend dat een aantal van de meest succesvolle apps aangepaste versies van die bordspelletjes van toen zijn.
Monopoly
Monopoly is een spel dat zich niet zo goed leent tot een transfer naar iPad, zou je denken. Het bord is vrij groot en bevat veel kleine lettertjes (de straatnamen). Maar dat weeg niet op tegen het grote voordel: u moet de tablet niet moet doorgeven of draaien, want iedereen kan aan zijn kant van het bord blijven zitten.
volledige artikel en bron: http://www.standaard.be/mobilia/cnt/DMF20120629_134
Maar hoe moet je dan met al je geld zwaaien naar je tegenspeler? Een waaiertje maken van je oranje briefjes en jezelf koelte toewapperen terwijl de ander zijn laatste geld samenschraapt? Je huizen weer mooi op het bord zetten omdat de ander er met zijn sportkar is ingereden…Je ziet, ik heb misschien toch wel eens gewonnen, tijdens één van zijn zwakke momentjes. Ik vermoed dat ik die drie keren vermeld heb in mijn dagboek vroeger.
Shout your heart out 
Gezelschapsspellen verfoeide ik, eigenlijk alle spelletjes, laat mij maar alleen in mijn hoekje met een boekje, maar soms moest ik met mijn zus spelen, of op vakantie met het hele gezin, de horror.