en ja, ik kan nog ademen

Anderhalf jaar lag hij me aan te staren.  Soms lachte hij me al eens uit.  Toch bleef hij steeds liggen, op hetzelfde plekje.  Sommige vrouwen kunnen hem aantrekken net voor ze uit de deur van het moederhuis stappen, ik echter niet.

“We all have one, hiding in our closet, the skinny jeans”  Wie Sex and The City graag ziet weet waarschijnlijk waarover ik het heb, die jeansbroek waar je geen afscheid van kunt nemen, ook al pas je er al meer dan een jaar niet meer in.  Wel…het vele appelvreten heeft eindelijk iets opgeleverd!  Ik pas ein-de-lijk terug in mijn favoriete jeansbroek van voor mijn zwangerschap (ja, ik weet het, ’t is laat).  Je moet je nu geen illusies beginnen maken, het gaat hier niet over een broek van honderden euro’s.  Neen, het ding is versleten tot op de draad, kostte mij bijna niets. Maar heeft die smeerlap mij uitgelachen!  En zijn lach klonk extra vettig de keren dat ik hem durfde passen en hem moest terugleggen.  Hoewel ik me had voorgenomen om 5 kg te verliezen en dit nog niet gelukt is, ben ik toch blij dat ik die ene tussenstap al overwonnen heb.  De teller staat op min 3,5kg sinds 30 mei.  We doen verder, appels etend doen we rustig verder.