Mannen hebben het zo moeilijk…

“Waarom? Is het niet mooi misschien?” Klets!  Rechtdoor!  Een echte vrouwenopmerking zoals je ze uit de boekjes kunt plukken.  Terwijl mijn lief lief gewoon informeert of mijn haar nog steeds blinkt van gisteren.  Ik vermoed/hoop dat hij het zal bevestigen dat ik niet echt zo’n vrouw ben waarbij je moet wikken en wegen wat je zegt tenzij je schrik hebt om van antwoord gediend te zijn.  Maar soms sluipt er wel eens zo’n “vindegijmijngatniettedikindezerok”-opmerking in onze gesprekken.  Dat moet een immens dilemma zijn.  Want het moment dat ik zoiets vraag is het omdat ik eigenlijk voor mezelf al heb uitgemaakt dat mijn gat te dik is in die rok.  Ik wil dat gewoon nog eens bevestigd hebben van een ander.  Wat is dan eigenlijk het juiste antwoord?  Een “ja” is zo precies not done, een “neen” geloof ik gewoon niet.  Door de jaren is de vocabulaire dan ook afgestemd op elkaar in die trend van “het flatteert je niet” of “je ziet er beter uit met dat andere kleedje”.  Maar toen hij gisteren “jij bent altijd mooi” antwoordde op mijn bitchy-opmerking kreeg ik gewoon een koekje van eigen deeg.  Jij wijvenpraat?  Ik mannenantwoorden.  Nèh!