Even over CYB: Count Your Blessings. Ik steel het schaamteloos van LJ die het wekelijks doet denk ik. Ik vind het een leuk idee en het houdt mijn gedachtengang van “content zijn met wat je hebt” in stand.
CYB week 41 (– 42) hier gaan we:
Koffie in mijn favoriete tas (ooit eens gekregen bij een pakje Douwe Egberts) samen met de beste sinaasappelen van de winkel. Wat de tas zo geweldig maakt is de dikke boord en het gemakkelijke “handvat” of noem ik dat beter de oor van de tas? En misschien het feit dat ik maar één zo’n Douwe Egberts-tas heb maakt ze zo begeerd. En Papillonsinaasappels. Van die papiertjes die rond sinaasappels zitten maakten we vroeger parachutes voor de GI Joe’s.
De TE LAAT-sticker aan onze gevel. Hoewel ik zo’n stickers regelmatig vervloekt heb tijdens onze huizenjacht ben ik er nu uiterst tevreden mee. Sorry! TE LAAT!! Zo’n sticker mist nog een vingertje dat je uitlachend aanwijst zo.
Speelgoed dat zichzelf maakt. Een lege doos tissues (laat het ons misschien gewoon papieren zakdoekjes noemen) en een beetje duploblokken. Mini-me is al zo rap content als mezelven!
Pagina 707 van “De Opwindvogelkronieken”, het begint eindelijk in te korten maar ik lees er zo graag in dat het me nog geen seconde heeft tegengestoken. Dat ik mezelf soms letterlijk een verrekking lees aan het zware boek dat neem ik er door de recente Murakamiliefde heel graag bij.
Sam en Ivan. De hele dag Ivan De Vadder op zondag. Zo zijn verkiezingen toch nog voor iets goed. Ik ben fan, van De Vadder Ivan.
Het einde is in zicht. Het ging vlug, maar het mag gauw morgen zijn…
Morgen heb ik ook een eerste kennismaking met de nieuwe werkplek! Blij dat ik terug aan het werk kan. Zeker van.
Ik heb al veel van die uitlachvingertjes gezien… Bij ons in de buurt worden er continu verkocht, ik wil er mij op smijten maar moet nog ff geduld hebben, tot we genoeg centjes hebben gespaard enzo!
In De opwindvogelkronieken heb ik me ook helemaal verloren. Al is het maar een raar verhaal als je er achteraf op terugkijkt. Verslavend.
Zouden we allemaal eens moeten doen, succes met de nieuwe werkplek morgen!