The Gods Must Be Crazy!

Het moest er toch even afgewerkt worden. Al die indrukken, die nieuwe informatie. Deze keer ging ik niet gaan lopen maar nam ik trekker en dweil bijgot! Stel je voor dat ik dat telkens zou doen als mijn hoofd vol zit. In plaats van naar nulbraintelevisie te kijken of gewoon stil in de zetel voor mij uit te staren met mijn duimnagel in mijn mond, het zou hier nogal blinken. Anyway, het is mijn lucky periode dacht ik daarnet nog. Vorig weekend een etentje gewonnen, en dat terwijl we net een diner binnen hadden. Vandaag had ik ook bereveel geluk. Na het winkelen trok ik demonstratief mijn koffer open maar de comisjeszak was blijkbaar omgerold in de koffer. Dat resulteerde in een geweldig spannend tafereel waarbij de inhoud van de zak al naar buitenrolde toen de koffer nog maar 20 cm open was. Ik zag het gebeuren en duwde de koffer vliegensvlug weer toe, recht op een uitgelaten doos appelsap uiteraard. De lucky kant van het verhaal: een glazen pot tomatensaus die kon ontsnappen rolde over het trottoir maar bleef intact, alsook de geplette doos appelsap. Ik –als ongelovige- weet niet welke goden ik moet bedanken omdat die doos niet openspetterde in onze koffer. Dubbel geluk dus. Tien minuutjes later was de lucky week blijkbaar voorbij, want er viel een glazen pot sla-kruiden uit de kast waardoor ik mijn vers gekuiste keuken alweer mocht vegen, kruiden en glas, geweldig lekker geurend door elkaar. Alles terug normaal en gezellig rommelig dus!