Vettig nieuwjaar!

Dat is altijd hetzelfde na zo’n schransdagen.  Eten, smoefelen, smikkelen overal rond, massa’s hapjes, desserts, heerlijke koude schotel, koekjes, ferrero rocher en van die dingen, een beetje zoals ik mij de hemel voorstel.  Als ik dan ’s avonds thuiskom van zo’n doendige dag zoals gisteren dan heb ik….honger.  Goesting op frietjes, vettigheid, hoe vettiger hoe prettiger.  Alsof mijn lijf roept: “meer eten, nog, de maag kan niet vol genoeg zijn, profiteren, het is ’t moment!”.  Schotel mij dan een bord vettige spaghetti of een kleintje met een viandel voor en ik speel dat zonder moeite en met veel smaak nog naar binnen.  Toch is het weer voorbij, het ongegeneerd bladerdeeghappen, geschenkjes glinsterend bewonderen en blij zijn om mensen na lange tijd terug te zien.  Tot de volgende kwestie, maar eerst even de broeksriem letterlijk toesnoeren.  Graag in hetzelfde gaatje, al zal dat een illusie zijn na december.