Asterisk en de iezegrimmige dwergen

Ik ben een lijstjesmeisje. (Ja, meisje ja, want lijstjesmadame klinkt zo goed niet).  Er zijn boodschappenlijstjes, takenlijstjes, dingen te verzamelenlijstjes, lijstjes over wie wat heeft en ga maar door.  Vooral de sterretjes doen het goed in het oplijsten van dingen.  Die asterisk wordt waarschijnlijk dagelijks gebruikt zonder dat ik het besef.  De takenlijstjes wil ik zo kort mogelijk houden, toch kun je er met een nog-niet-afgewerkt-huis jammergenoeg niet onderuit.

De tijd dat de kabouters dingen deden is voorbij, ze vragen er nu een kost en verloning voor.  Ik schilder dan liever zelf mijn trap dan te moeten koken voor een nest norse lilliputters.  Ik heb trouwens maar één kinderstoel.  Twee uurtjes op dinsdagvoormiddag en een uurtje daarnet en hup, mijn trap is afgewerkt!  Het zijn die werkjes die blijven liggen, die stomme werkjes die niet dringend zijn maar wel een groot verschil maken.  Die taakjes die roepen om uitgesteld worden.  En als je het dan gedaan hebt, en heel trots één van uw asterisklijntjes kunt doorschrappen, dat geeft toch wel een “yeah, bere!”-gevoel.