Het einde van het schooljaar nadert. Die periode rond de 27e juni, dat was als kind en tiener de zaligheid zelve. De examens waren voorbij, het was even afwachten op de punten maar dat viel altijd wel redelijk goed mee. Ik startte in de zomermaanden wel bijna meteen met vakantiejobs. Drie weken werken. Ik deed vanalles: ik ging vele jaren aardbeien plukken als ik te jong was om naar de fabriek te gaan. Ik heb in de jaren daarna geen aardbei meer willen aanraken, ik kon geen meer zien! Vanaf mijn 18 ging ik als vakantiejob aan de band gaan staan in de zeepfabriek. Een uur zeepflessen vullen, een uur zeepflessen op de band zetten, een uur zeepflessen in kartonnen dozen steken. Altijd maar wisselen, 8 uur aan stuk, drie weken lang. Het was een motivatie om verder te studeren, dat kan ik er wel bijzeggen. (Zeep heb ik in de jaren daarna wel nog aangeraakt, ter info). We vormden een hele bende jobstudenten, je zou denken: dat smeedt een band, zo samen aan de band. En ja, dat was leuk, voor die drie weken. Maar het is niet alsof ik daar vriendschappen voor het leven heb gevonden. Er was een vaste werkkracht in de refter die helemaal gek was op mij. Een oudere dame, ik moest altijd bij haar zitten om te eten in de twintig (!) minuten pauze die we daarvoor hadden. Ik maakte er geen probleem van want ik vond haar wel lief. Ik vermoed dat het boontje dat ze voor me had vooral door mijn voornaam kwam Ze kon maar blijven doortateren over haar twee kleine hondjes die ze thuis had: Charlotje en Lieselotje. Great, er loopt een keffer rond met mijn voornaam. Althans in de beginjaren 2000 toch. Ondertussen zijn we 12 jaar verder en werk ik al even lang op mijn huidige werkplek. Toch blijft het vakantiegevoel altijd even de kop opsteken, de laatste twee weekends van juni. Geen idee waarom. Zijn het de luidruchtige tieners, uitgelaten roepend tegen elkaar op straat? Is het de zon die besluit om de hele dag te schijnen? Ik ben courageus: nog 6 weken volle petrol zomervakantie werken en dan kan ook ik languit in de ligzetel!
Vanaf mijn vijftiende heb ik vakantiejobs gedaan in de horeca. Platteaus zeulen van ’s morgens vroeg (ontbijt) tot ’s avonds laat. Thuis de pree 3/4den afgeven, dat was ietsje minder. Toch nog steeds blij dat ik dit heb meegemaakt, want we hebben wat afgelachen in die periode…
Ik heb als vakantiejob ook aardbeien, jenevers & frambozen geplukt… (heb zelfs een vermoeden dat het op dezelfde plaats was als jij) Helaas de overstap niet gemaakt naar een fabriek, dus ik heb het 6 jaar lang gedaan. Achteraf bekeken toch beter overgestapt: kon ik wat meer verdiend hebben! Aardbeien blijven echter m’n favoriete fruit: heb er kilo’s gegeten toen ik zwanger was! Als juf is het vakantiegevoel mij bekend… Al zal de vakantie nog even moeten wachten tot ik al het gerief in mijn lokaal twee verdiepen hoger heb gezeuld & m’n huisbezoeken heb gedaan…
Hier heeft de zoon 11 weken vakantie en ik zal blij zijn dat hij als Mr.Pannenkoek plateaus kan gaan dragen,……:-)
Ik heb nog pret gepland (14j), opgediend (15j), nog es opdienen en kamermeisje, en ook fabriek, en es in de wva vakantiejob. Fabriek was altijd kassa kassa maar ik heb een maand aan zee gezeten toen ik 16 en17 was en dat was en dat was dikke party! Uuuren werken en dan doortrekken naar de carré, en terug werken in de vroege morgen. Waar is de tijd 🙂 goeie herinneringen!
Ik heb altijd de luxe gehad van niet te moeten gaan werken in de zomer. Enfin ik neem aan dat mijn vader wel genoeg gepusht zal hebben. In de zomer vlak voor mijn 18e verjaardag ben ik ondanks zijn gigantische protest gratis 3 weken gaan werken in Zwitserland – de jaren nadien ben ik dan als betaalde jobstudent telkens een maand geweest. Genieten! Denk nog vaak aan die tijd.