Inspiratienet

Het internet blijft mijn vriend. Regelmatig haal ik op blogs inspiratie voor een receptje. Deze week haalde ik er tips voor het traktaat voor mijn zoons’ verjaardag de voorbije week. Bij Sofie las ik dat kinderen regelmatig met van die kleine prutsjes thuiskomen die ze meekrijgen als traktaat voor een verjaardag in de klas. Iemand gaf aan bij de commentaren dat ze een voorleesboek kocht voor de kinderopvang met het geld dat ze normaal zou spenderen aan die kleine cadeautjes. Ik besloot het ook zo te doen en kocht twee voorleesboeken in De Standaard. De juf content en iedereen heeft er iets aan in de klas. En boeken kun je nooit genoeg hebben. Toch?

Omdat verjaardag toch ook een beetje gelijkstaat aan “snoepdag” bakte ik nog M&M-koekjes om uit te delen in het pauzemoment. Althans, dat was de bedoeling. Het receptje kreeg ik van LJ, er stond nog letterlijk bij “laat ze niet te lang in de oven zitten of ze zijn te hard”. En zo geschiedde het. Ze waren nog mooi zacht toen ik ze eruit haalde, maar enkele minuten later beet ik er mijn tanden op stuk. Van smaak zaten ze ok, maar ik ging het geen kindermondje aandoen, één kind met een stuk uit zijn tand is voldoende (ik spreek uiteraard over mijn eigen kind).

In de categorie “oventijd inschatten” konden er nog wat punten gescoord worden. Dat is ook aan de zwarte randen al goed duidelijk te zien. Een uurtje later bakte ik de M&M-cupcake-versie van de koekjes. Die waren gelukkig wel geslaagd.

Oeps, deze doos is ondertussen al helemaal leeggesmoeffeld.

Ik won ook iets deze week op internet! Hoera! Een maand geleden kocht ik nieuwe schoenen van Stones And Bones. Er viel een prijs te winnen via de website: ofwel een nieuw paar schoenen (ik mocht zelfs op de site aangeven welke schoenen ik wou winnen en in welke maat), ofwel iets anders:

Bedankt Stones And Bones, ik ben in blijde verwachting van jullie been. Nu nog uitzoeken wat ik er allemaal mee ga kunnen doen. Spontaan schiet dit in mijn hersenpan:

Oh en nogmaals bedankt internet: vanavond probeer ik dit recept van de geweldige blogmadame Astrid. Een pastaschotel waarbij ik niet moet zoeken naar 148 verschillende ingrediënten!