PLOG#3

Het blijkt al eeuwen geleden dat ik nog eens plogde.  Martine houdt dapper vol, ze steekt zelfs nog andere mensen aan om ermee te beginnen ook!

Toen ik opstond zag ik in het voorbijkomen van het waskot dit:

Great.  Mijn semi-dag-vrijaf zal weer goed gespendeerd worden…

Een goodmorning-selfie met een stoere zoon.  Iemand moet dringend haar haar wassen.

We hebben bezoek.  En slakkensporen op onze ramen.

Oei, ik ben weer een fantastische huisvrouw de laatste week.

Ik lummel een beetje aan, doe wat wasjes, kijk nog een beetje naar de zwarte bananen en besluit om een kaartje te maken voor de pasgeboren baby van mijn schoonzus en schoonbroer.  Ze heet Elenore.  Maar dat was wel duidelijk ondertussen dacht ik.

Bij het ophangen van de was zie ik dat onze huisvriend een koffiekletske op ons terras houdt vandaag.  Ze doen een wedstrijd om ter langste slakkenspoor maken.  De huisvriend staat op kop in de ranking, de tweede ronde is op een nader te bepalen tijdstip.

We stinken alletwee een beetje.  De één al meer dan de ander, ik laat in het midden hoe de verdeling van de geur is verlopen en vraag aan het monstertje om iets te kiezen om mee te spelen in bad.  In eerste instantie komt hij af met zijn kleutersynthesizer.  Het lijkt me geen zo’n strak plan en stel iets voor van baddiertjes.  De findingnemo-zwembandjes zijn de tweede optie.  Ok dan, let’s get fresh!

Na het middagmaal begin ik te bladeren in de stapel Knacks.  Ik sta drie weken achter waardoor de artikels in Focus nog steeds over Pukkelpop gaan, het voelt even terug als vakantie.  Uiteindelijk haal ik maar één week Knack lezen in.  Ondertussen heeft de postbode alweer een nieuw pakket gebracht.

De rust is echter van korte duur, mijn zoon weet mij te vertellen “dat Bob De Bouwer geen wenkbrauwen heeft”.  Ik check eens voor de zekerheid, waarlijk!  Frea-kyyy!  De rest van de Knack krijg ik gezelschap op mijn schoot, met de nodige commentaar op de foto’s.  Zo geraak ik nooit door die stapel.  Tijd dat het 1 september is.

Even later voer ik mijn gebroed naar oma en opa.  Mijn laatavonddienst start om 17u. (Vandaar de semi-vrije-dag). Ernie reist ook mee.

Selfies in de auto nemen, zie mijn nieuwe nerd-bril.  Die heb ik gelukkig alleen nodig bij het autorijden want ik zie er wel een beetje secretaresse-achtig uit.

Om 22u30 strek ik mijn benen op de salontafel, ik ben deadbeat, vraag me niet hoe het komt, het was nochtans maar een semi-werk-dag.