Als ik de nacht heb dan weet ik:
* Dat hij het melkflesje van de zoon niet opgeruimd heeft
* Dat hij nog in de tuin is geweest om te kijken of alles in orde is “op zijn erf”
* Dat hij mijn witte tafeltje waarop mijn wasmand staat bij mooi weer terug “op zijn plaats” heeft gezet
* Dat niet al het speelgoed perfect gesorteerd in de bakken zit, maar er werd een poging tot gedaan
* Dat hij nu meer moeite doet om de ontbijttafel af te ruimen zodat ik mij bij mijn thuiskomst niet aan een kruimelboel moet ergeren
* Dat hij geen boterhammen mee heeft naar het werk
* Dat hij veel beter slaapt omdat ik er niet ben om hem wakker te roefelen
Als hij ’s nachts werkt dan weet hij:
* Dat het licht in het toilet waarschijnlijk nog zal branden als hij thuiskomt
* Dat er misschien een keukenkast zal openstaan
* Dat de dekens in de zetel niet opgeruimd gaan zijn, want ik ben gegarandeerd eerst in slaap gevallen in de zetel om dan naar bed te verkassen
* Dat ik voor de televisie heb gegeten
* Dat ik het licht in de gang boven aanlaat voor als hij nog moet thuiskomen
* Dat ik evengoed slaap maar vlugger wakker word
* Dat ik hem mis en hij mij
* Dat dat misschien nog het allerbelangrijkste is, want de rest is in feite maar bijzaak
Dat heet dus liefde
Uiteraard het laatste is het bijzonderste, dan valt de rest op zijn plaats!
Wauw! Warm, warm, true love 🙂 !!!
Zo kan ik ook een lijstje maken van ‘speciallekes’ van mijn schat en mezelf, kleine ergernissen die uiteindelijk vertellen dat niemand perfect is, maar die je aanvaardt van je wederhelft omdat je elkaar gewoon graag ziet.
Schoane, Joe 🙂 !
Mooi 🙂
Heel mooi!