de boedha en de beha’s

Twee exemplaren rijker en 150 euro lichter vertrok ik uit de lingeriewinkel. Op één dag tijd was ik erin geslaagd om mijn witte beha èn mijn zwarte naar de vaantjes te worstelen. Bij de één kwam de beugel er uit poppen aan de zijkant, bij de ander was de beugel gewoon in twee gekraakt in het midden van de cup. Het is niet alsof ik ineens dolly parton achterna ga, maar de zwangerschap zal er niet veel goeds aan doen. We moeten ook niet overdrijven, de witte beha was echt versleten, ik had er al een tang uit mijn liefs’ alaambak op moeten zetten nadat een sluithaakje was blijven hangen in de wasmachine. (en ja, de perfecte huismoeder weet dat je dat in zo’n netzakje moet wassen…but hey…je kent mij ondertussen al een beetje denk ik?)

Bij mijn thuiskomst riep de mustiekat:”Later ga ik dat ook aandoen…als ik groot ben!” Euhh…

Anyway, ik moet me comfortabel voelen en dat lijkt de laatste tijd steeds moeilijker te lukken. Bekkenpijn, zure oprispingen, krampen in de tenen. Het is allemaal voor de goede zaak en eens dat kleine ventje in mijn armen wordt gelegd is dat allemaal vergeten. (Ooh jee, een cliché!)

Ondertussen doen enkele mensen rond mij het omgekeerde van gezinsuitbreiding: ze gaan uit elkaar of scheiden zelfs. Huizen worden verkocht, inboedels verdeeld, advocaten verdienen geld. Altijd zo jammer en het maakt me triest ook al kan het soms niet anders. Je weet nooit echt wat er speelt tussen twee mensen of wat er juist niet speelt.

Na hun verhalen lijkt het peanuts als ik voor de vierde avond op rij geen enkele comfortabele positie lijk te vinden in de zetel (de boedha-zit is nog steeds de beste oplossing hiervoor, lees: wreed sexy).  ’s Morgens uit mijn bed kreupelen omdat mijn bekken volledig vastzit, ik heb het er graag voor over.