door 
Ja. ’t Is Marie haar schuld. Nadat ik drie maanden op de wachtlijst stond voor het boek “Opgeruimd” van Marie Kondo kon ik er eindelijk de voorbije week in beginnen snuisteren. De methode op zich is geen geheim: doe weg wat je niet meer nodig hebt en wat je wel nog nodig hebt geef je een plaats om het op te bergen. Marie (ik noem haar Marie, ze is mijn vriendin geworden ondertussen) zegt dat je niet mag vasthouden aan de dingen en ze moet laten gaan. In feite is het waar. Zo ruimde ik de categorie “mysterieuze snoeren” op. Het feit alleen al dat ze er een deeltje van haar boek aan wijdt zegt al genoeg. Er zijn echt mensen die veel te veel mysterieuze snoeren hebben liggen. Ik ben er één van en ik wed jij ook. Ondertussen mag je de “ben” vervangen door “was”. Ik vulde een plastic zak van de Renmans met “spooksnoeren”. Snoeren waarvan ik niet meer wist waarvoor ze dienden of waarvan het originele apparaat waar het moet aan verbonden worden verdwenen blijkt te zijn. Zo kwam ik 8 paar oortjes tegen. Oortjes van Nokia, oortjes van Sony, oortjes van apple, oortjes van ik weet niet meer wat. Enkel de goeie oortjes werden bewaard. Eén paar dus. De rest ging genadeloos in de Renmanszak, samen met nog een hoop andere brol uit de schuiven. Daarnet pakte ik de dvd’s aan. Alle dvd’s die we dubbel hebben of waarvan we zeker zijn dat we ze nooit meer gaan bekijken gaan de deur uit. Als jullie ze niet willen, dan gaan ze naar de kringloopwinkel. Weggooien vind ik nu net een stap te ver met een stapel dvd’s. Dus bij deze geef ik weg:
Alles wat hier op de foto staat is “te krijgen”. De echte Marie Kondo-fans zullen denken “ah neen hé”. De anderen zullen misschien zeggen “gow zeg, doe je dat weg?” ewel, voor die anderen: ja, ik doe dat weg. Geef gewoon een seintje in de comments of via mail als je mij persoonlijk kent en/of over mijn emailadres beschikt. Binnenkort: de CD’s! To be continued!
(en ja, ik weet dat Marie ook zegt dat je een ander niet mag opzadelen met je rommel, maar ik kan het maar vragen hé, ik duw het niet in uw pollekes…)
Shout your heart out 
Ha, we hebben nog een gemeenschappelijke vriendin. Ik moet niks hebben want ik doe net hetzelfde. Het meeste zwier ik in de vuilbak en wat ik nog ‘te doen’ vind, zet ik op de Facebookgroep ‘ik geef weg’. In Brugge draait dat nogal eentje!
Tijd dat we er ook eens aan beginnen 🙂 !
Hier ook al enorm veel zakken weggegooid… Enkel mijn badkamer moet nog aangepakt worden (ook niet helemaal goed volgens Marie want dat is in termen van per ruimte opruimen en niet per categorie:) ) maar goed… DVD’S hadden wij ook veel te veel, ik heb er heel veel van kunnen verkopen via een tweedehands site.
Ik ben ook bezig met zo’n opruimplan, voor mijn #30before30-lijst. Ik heb ondertussen 90 items weggegeven. Al een mooi aantal, maar ge ziet het niet eens aan mijn kasten.
Welk seizoen is dat van The Mentalist? Anders mag je dat bij mij droppen (en ik zal het niet tegen Marie zeggen) 😉
hehe, het is het eerste seizoen (ik heb het ooit eens gewonnen denk ik). Patrick Jane 😉
Haha, de mysterieuze snoeren! Maar ’t is effectief wel zo.
Ik twijfel soms om haar boek eens te lezen, omdat ik wel zoveel mogelijk probeer op te ruimen en te minimaliseren, maar dan tegelijk lijkt lezen over opruimen mij zooo saai 🙂
het is juist inspirerend om over opruimen te lezen. Ik kon het niet in mijn bed lezen omdat ik ervan gemotiveerd geraakte om op te staan en eraan te beginnen!
Dat probleem had ik ook haha 🙂
Marie is nogal aanhanger van de wegwerpmaatschappij. ’t Is toch niet omdat gij ‘A man apart’ maar niks vond, dat iemand anders er niet al z’n hele leven op zit te wachten?!
Nuja mijn aarzeling om dingen weg te gooien zorgt er wel voor dat de rommel zich blijft opstapelen. Misschien toch maar naar het containerpark trekken dan.