Gisteren was het mijn 33ste verjaardag.  Hoera voor mij! -spatie om kusjes en knuffeltjes te ontvangen-

Met de jaren is het minder en minder spectaculair geworden, dat verjaren.  Er zijn geen spetterende party’s en er komen geen cocktails met rook meer aan te pas.  Er wordt geen spot meer op je gezicht gericht waarbij heel het café luidruchtig “happy birthday” zingt, ook al kennen ze jou helemaal niet!  Er passeert geen parade meer met toeters en bellen door je straat.  Het is waarschijnlijk omdat andere dingen veel belangrijker geworden zijn, door kinderen te krijgen zijn de prioriteiten volledig van focus verlegd. (How mommy-cliché, ik moet dringend buitenkomen!)  Het is goed zo.  Toch blijf ik wel gevoelig voor felicitaties.  Iedereen denk ik?  Vorig jaar was het een pover jaar qua “proficiat”.  Het is zo simpel om via Facebook een gelukkige verjaardag rond te strooien, ik herinner mij topjaren met over de 200 felicitaties.  Het nodigt ook uit om te doen: gewoon even de persoon aanklikken en iets typen.  Dat maakt het -in mijn ogen- minder gemeend.  Ook al meen je het echt…Mijn Facebookcarrière van enkele weken geleden was geen lang leven beschoren.  Na 3 dagen had ik die alweer gedeactiveerd.  Gelukkig heb ik nog steeds een ouderwetse verjaardagskalender in het toilet, die is niet helemaal compleet maar er verjaart toch wel elke week iemand.  Ik probeer steeds een smsje te sturen (en ja, heel vaak gebeurt dat vanop toilet, be warned!).  Ook dat is niet zo heel erg persoonlijk, maar het toont wel dat je aan hen denkt.  Het steekt soms wel dat ik weinig smsjes terugkrijg.  Ok, ik kan niet verwachten dat iedereen zo random mijn verjaardag vanbuiten weet, en de smsjes die wel komen, komen soms nog uit onverwachte hoek!

Mijn 32ste levensjaar is omgevlogen.  It was a heavy one!  Een jaar vol veranderingen.  Zoals het ieder jaar lijkt te zijn bij ons.  Of is dat bij iedereen zo?  (Precies een nieuwjaarsbrief hier).  Zo wist ik op mijn verjaardag vorig jaar al enkele dagen dat ik zwanger was.  Ik moest dat ook direct aan mijn broer en schoonzus vertellen omdat we op mijn verjaardag gingen eten bij Publiek en ik de no-alcohol-regel extreem hanteer.  En the birthdaygirl die op haar verjaardag geen alcohol drinkt…tricky.  Halfweg het 32ste jaar stopte ik met werken en wachtte ik de baby af.  Ook mijn echtgenoot veranderde van werk na een periode van aftasten en positief twijfelen.  Nu lijkt alles gestabiliseerd rond zijn keuze.  Linus kwam uiteraard.  Qua grote verandering kan dat ook tellen.  Heel kort na de geboorte startte Pieter op zijn nieuw werk waardoor er heel weinig tijd was om aan de nieuwe situatie te wennen.  Volgende week herstart ik weer met werken, op dat werk neem ik binnen drie weken ook afscheid van een topverantwoordelijke, komt erbij dat ik haar mag vervangen.  Dus er staan wederom veranderingen op til al zijn we ondertussen het 33ste jaar.  Misschien wordt het tegen mijn 34ste jaar allemaal iets rustiger qua veranderingen?  (Haha, en ik eet ooit nooit meer chips….not)

Eén ding is zeker: op mijn 33ste stap ik met een geweldige handtas door het leven, groot genoeg om te vullen met nieuwe uitdagingen tegen mijn 34ste!

oililiy

Merci mama!

Kan niet wachten tot ze geleverd wordt!

44 reacties

  1. Hieperdepiep hoera voor je 🙂 Waar is inderdaad de tijd dat mijn kast vol kaartjes stond?? Ik vond dat eigenlijk ook wel leuker dan een simpel berichtje! Ik duim mee voor een rustig 33ste levensjaar want soms hebben we dat ook wel eens nodig!

    Beantwoorden

  2. Een dag te laat, maar wel echt gemeend: nog een gelukkige verjaardag! En drukke jaren, ze zijn misschien wel zwaar, maar ook o zo fijn om later op terug te blikken. De rustig kabbelende jaren zul je je over 20 jaar immers misschien niet meer herinneren.

    Beantwoorden

  3. Gelukkige verjaardag! Ik kan daar ook gefrustreerd van raken. Ik denk aan quasi elke verjaardag, zelfs die van de kinderen van mijn neef. Maar zij sturen nooit iets terug, terwijl er maar twee dagen tussen de mijne en hun jongste zoon zit. Soms heb ik absoluut geen zin om een sms te sturen. Als zij niet aan mij denken, waarom ik dan wel aan hen? Dit jaar wordt bij ons wel een spetterend feestje. We worden dertig. Mogen we niet in stiltel aten voorbij gaan. Vanaf volgend jaar zal het gedaan zijn met feesten… Dan worden we oud. 😉
    PS: Supermooie handtas!!

    Beantwoorden

  5. Van mij krijg je welgemeende felicitaties! Proficiat met je upgrade in je carrière, je nieuwe handtas kortom, je nieuwe leven dat je toelacht met je twee spruitjes! Vive la vida!

    Beantwoorden

  7. (Ho! Ik was nog niet klaaahaaaar!) LANG ZAL ZE LEVEN LANG ZAL ZE LEEEVEN LANG ZAL ZE LEVEN IN DE GLORIA, IN DE GLOOO RIII AAA, IN DE GLOO RIIII AAA! En nu allemaal samen: HIEPERDEPIEP!!! HOERAAA!!
    (Allemaal caps omdat ik nogal enthousiast en luid wil zijn op je verjaardag, zelfs al is het een dag te laat). Voila, nu ben ik klaar. Oh ja, en nog drie dikke piepers: X X X.

    Beantwoorden

  8. Een hele dikke proficiat met je verjaardag!!! Maar één dagje te laat hier 😉
    Ik zet mijn verjaardag niet op Facebook omdat ik idd ook geloof dat het veel te makkelijk is om via daar snel iets te typen. Verrassend hoeveel mensen je dan ‘vergeten’.

    Beantwoorden

  9. Ook te laat maar toch nog een gelukkige verjaardag. Ik wens mensen ook een gelukkige verjaardag via facebook maar de écht belangrijke mensen (aka de mensen die op mijn verjaardagskalender staan krijgen minstens een sms en vaak zelfs een kaartje). Kaartjes zijn the best!

    Beantwoorden

      1. Oh ja absoluut… En je bent maar zo jong als je je zelf voelt, ik ben nog geen 50 😉 en kids allemaal groot, dat heeft ook zijn voordelen en we genieten volop …

        Beantwoorden

  12. 1 2 3 4 5 psssssjjjjt 1 2 3 4 5 psssssjjjt 1 2 3 4 5 pssssssjjjjt 1 2 3 4 5 pssssssjjjjt 1 2 3 4 5 pssssjjjjt psssssjjjt pssssjjjjjt psssjjjjjt BOEM ooooooo (vond ik persoonlijk altijd de leukste 😄) happy birthday xxx

    Beantwoorden

  13. Een heel gelukkige verjaardag gewenst!!
    Ik vond het ook hilarisch (en ook wel een beetje pijnlijk, geef ik eerlijk toe) om het verschil te zien het jaar dat ik mijn verjaardag van facebook haalde: van massa’s berichtjes naar een viertal… Ach ja, ’t blijft altijd een beetje dubbel he; van sommige mensen weet ik zonder facebook niet op welke dag ze verjaren (vb. sommige medestudenten van vroeger), maar als ik het daar dan zie, meen ik het wel als ik gelukkige verjaardag zeg. Vroeger ging ik die kalender nog wel eens af om te zien of ik geen verjaardagen in de afgelopen dagen gemist had om dan toch nog gelukwensen te sturen.

    Nu ja, tegenwoordig probeer ik vooral zoveel mogelijk echte kaartjes te sturen; iets meer werk, maar wel plezanter (zowel om te doen als om te krijgen)!

    Beantwoorden

    1. Inderdaad, iedereen lijkt van kaartjes te houden maar ze worden nog bitter weinig verstuurd (vandaag wel eentje ontvangen, hoera!). Ik maak er mijn persoonlijke queeste van om meer verjaardagskaartjes te sturen! Valla si!

      Beantwoorden

  14. Ok, ook wel te laat, sorry! Maar toch nog een heeeeeeeeel gelukkige verjaardag gewenst! En ik begrijp je echt met de kaartjes en de sms’jes. Ik stuur alle vrienden van wie ik het gsm-nummer heb telkens een sms op hun verjaardag, geen FB-bericht. Vind ik inderdaad ook minder persoonlijk. En ja hoor, ik krijg nog altijd elk jaar een paar kaartjes (van mijn grootouders, tantes en ouders :)). Geniet nog van de rest van je verjaardagsweek (ja, een verjaardag telt een hele week! ;)).

    Beantwoorden

  16. ewel nog een supergrote proficiat hoor !!!!!
    en dat zal wel weer een tof jaar worden met vele mooie verhalen waar we met velen naar uit kijken 😉

    Beantwoorden

Geef een reactie op Liese Reactie annuleren