door Splinternieuw is ‘ie! Mijn nieuwe laptop. Het voelt vreemd om erop te tikken. De toetsjes geven precies nog goed mee, er ligt nog geen arsenaal aan vuiltjes onder zeker? Niet dat ik zoveel eet aan mijn laptop maar hij staat toch regelmatig open. Een nieuwe laptop, een nieuw begin, zo is dat gewoon.
Vrijdag ging ik voor het eerst naar school. Met mijn curriculum mee en mijn etui vol stiftjes en stylo’s. Ik was van plan om een les mee te pikken maar die bleek al last minute afgezegd, is dat het leven als student? Flexibel zijn zeker? In de intro-voormiddag werd me vanalles duidelijk. Toch is het nog altijd zoeken binnen dat systeem van afstandsonderwijs, er zijn namelijk twee online platformen waar ik informatie kan terugvinden. Het belangrijkste wat ik vandaag moet doen is mijn individueel studie plan opmaken. Hoeveel vakken vraag ik aan om mee te starten? Ik krijg wel regelmatig vragen over de opleiding Bachelor Toegepaste Psychologie zoals:
Hoe lang duurt die opleiding?
Ze duurt zo lang als je ze zelf maakt. Het is de bedoeling dat je alle vakken afwerkt, het liefst in chronologische volgorde. Een afstandsstudent zonder vooropleiding doet er 4 jaar over (180 studiepunten noemen ze dat blijkbaar nu). Met mijn graduaat (geen bachelor wegens volwassenenonderwijs) orthopedagogie moet ik er 120 studiepunten voor afwerken. Dat komt toch neer op ongeveer een schooljaar aan vrijstellingen. Dit is uiteraard als je ongeveer 4 dagen kunt werken voor school per week. Dit is in mijn 4/5e jobtime onmogelijk dus ik schat om toch minstens 4 tot 6 schooljaren bezig te zijn met deze opleiding.
Amaai jij ziet het zitten!
Ik denk niet dat je ooit moet denken om aan zoiets te beginnen als je twijfelt. Ik zie het uiteraard zitten. Maar ik ben ook heel realistisch. Misschien zeg ik na drie vakken studeren al van “oh my god, dit wordt hier niet haalbaar”. Misschien lukt het me wonderwel goed? Ik kan het maar proberen, als ik het niet geprobeerd heb ga ik het mij beklagen. Ik moet ook heel wat examens zien te doorspartelen en dat schrikt me wel af. Het is 7 jaar geleden dat ik dat nog deed. Uiteraard ga ik niet opgeven na een tegenslag. Dat hoort erbij. Ik werkte mijn orthopedagogie af in volwassenenonderwijs terwijl ik fulltime werkte. Ik had toen weliswaar geen ménage maar het was toch ook zwaar. Nu krijg ik veel minder tot geen les waardoor ik die tijd moet investeren in zelfstudie. Er worden wel videolessen aangeboden, slides uit het dagonderwijs, extra informatie naast de cursussen. Niettemin moet je deze ook allemaal zelfstandig verwerken.
Welke vakken krijg je zoal?
Heel veel soorten psychologie als ik het rooster bekijk. Uiteraard was dat de reden waarom ik net voor deze richting koos! Persoonlijkheidspsychologie, psychopathologie, medische psychologie, etc etc noem maar op. Als het over breinwroetelen en gedrag gaat heb je mijn interesse.
Wat ga je dan doen als je ooit het diploma hebt?
Content zijn zeker? Het is zeker niet mijn bedoeling om direct van werk te veranderen. Integendeel, ik doe mijn job als opvoedster nog steeds met hart en ziel, maar ik besef wel dat ik dit niet kan doen tot ik 67 ben. De flexibele uren met nachten, weekends, vroeg- en laatavonddiensten, ik ga niet ontkennen dat zo’n dingen doorwegen. Het lijkt me goed meegenomen om dan nog een tweede diploma op zak te hebben waar ik in een iets ruimer werkveld terecht mee kan.
Ewel chapeau, ik vind dat straf!
Blijkbaar. Ik krijg regelmatig deze opmerking. Het stond al enkele jaren op mijn planning om nog verder te studeren. Ik wachtte gewoon even af tot mijn kinderen oud genoeg waren om ze iets meer los te laten. Niettemin ben ik heel verrast door de aanmoedigingen van vrienden en familie.
Ik kreeg verschillende motivatiepakjes en -kaartjes. Sommigen gingen los in de Hema om mij te voorzien van voldoende schrijfmateriaal. Ook Kelly steunt me! Zo lief allemaal en het helpt me wel om er mijn werk van te maken, ècht wel.
Wanneer ga jij dat allemaal doen?
Als ik tijd heb. Het flexibele uurrooster is misschien soms een pain in the … maar het biedt ook voordelen. Zo ben ik bijvoorbeeld vandaag thuis en heb ik morgen een vroegdienst. Dat betekent dat ik een volledige dag en een namiddag kan werken aan een cursus. Ik besef ook wel dat ik geen tien uren aan een stuk kan studeren maar ik plan vandaag om drie uur te werken voor school en de rest van de dag in mijn huishouden. Vandaag zou ik ook graag eens de pomodoro-techniek toepassen. Zo kan ik eens zien hoe dramatisch het is met alle aanwezige verleiding tot afleiding.
Ga je niet superveel moeten opgeven?
Jawel, ik ga veel van mijn “vrije” tijd moeten opgeven. Maar ik zie het als een investering, in mezelf en in mijn toekomst. Je krijgt niets voor niets toch?
Nog een kanttekening bij het verder studeren misschien….
Ik ervaar dat studeren enorm duur is geworden. Ook dat is vreemd genoeg een motivator om door te zetten, het is niet de bedoeling om al dat inschrijvingsgeld zomaar in de vuilnisbak te kieperen. Mijn gierige aard kan hier niet mee om! Toch schrok ik nog van de hoge studiekosten. Als ik een volledig schooljaar zou afwerken kost mij dat iets meer dan 900 euro (per jaar!), ik betaal uiteraard per vak (kostprijs rond de 11 euro per studiepunt, een vak is ongeveer 3 tot 7 studiepunten) dus dat zal iets meer in aparte facturen zijn. Toch vind ik het een dure affaire en wie dat wenst kan een studiebeurs aanvragen. Ik weet nu al dat ik daar niet eens hoef voor te informeren met ons inkomen. Het blijft een wrang gevoel, hoe gaat dat voor iemand die echt minder bedeeld is en ook geen aanspraak maakt op een studiebeurs? De “ik ga eens proberen”-optie is al direct geminimaliseerd denk ik.
Ga jij ook (ooit) nog verder studeren?
Shout your heart out 
Succes!!!!!
Ik zou ooit ook graag nog verder studeren. Ik denk dat ik het ga doen als Emil wat ouder is, eind lager of begin secundair onderwijs. Ik zou graag iets doen met gezondheid/voeding, gewoon omdat het in mijn interessesfeer ligt en het me boeit. Ook niet direct om ander werk te doen.
Een beetje zoals jij dus. Bijleren en investeren in jezelf!
ja, dat lijkt me echt wel iets voor jou! Zeker doen!
‘ik doe mijn job als opvoedster nog steeds met hart en ziel, maar ik besef wel dat ik dit niet kan doen tot ik 67 ben. De flexibele uren met nachten, weekends, vroeg- en laatavonddiensten’
Dit is dus precies waarom ik nu in afstandsonderwijs begonnen ben aan de opleiding leerkracht lager onderwijs. Ik doe mijn werk als opvoeder echt heeeel graag, ik haal er superveel voldoening uit, maar de agressie, de rare werkuren en de moeilijkheid om dat te combineren met een gezin hebben mij uiteindelijk toch overtuigd om nog iets anders achter de hand te hebben. Ik heb ook al een diploma sociaal werk (streverke, I know 😉 ), maar daar ga ik volgens mij nooit meer mee werken. Ik haat op een bureau zitten en 1-op-1-gesprekken voeren.
ik wou dat ik indertijd voor TP had gekozen, dan kon ik alsnog als opvoedster werken. Met mijn ortho ben ik echt beperkt. Sociaal werk zou mij ook niet liggen vrees ik.
Ik heb nooit spijt gehad van mijn opleiding Sociaal Werk, omdat je volgens mijn ervaring een pak breder geschoold wordt dan als je meteen ortho doet, maar achteraf gezien… Op die enkele jaren na waar ik ermee in de psycyiatrie heb gewerkt, zal het niet meer gebruikt worden, denk ik.
Ik voel me als opvoeder niet zozeer beperkt qua jobinhoud, want elke leefgroep en doelgroep is anders. Die roturen zijn helaas de enige constante 😉
ik bedoelde niet dat mijn jobinhoud beperkt is, dat zeker niet, integendeel, zoals je schrijft kunnen we vele richtingen uit met dit diploma. Weliswaar allemaal richtingen met minder interessante uurroosters. De jobs met dag-uren zijn beperkt en uitgevochten in onze sector. Met een ander diploma kun je echter ook opvoedster worden/zijn al merk ik de laatste jaren wel een verandering, maar veel van mijn iets oudere collega’s hadden geen opvoedersdiploma maar leerkracht, maatschappelijk werker, verzorgende, kinderverzorgster, sociaal werk, verpleegkundige enz….
Awel hé, toen mijn zoon nog kleintjes was, ben ik ook terug begonnen. Met Arbeidspychologie, ook via Afstandsonderwijs. Toen was dat nog helemaal anders en blijkbaar nog niet zo pokkeduur. Dat systeem met die studiepunten, daar snap ik de ballen van, maar ik had ook een hele zooi vrijstellingen, gelukkig. Ik heb een aantal examens afgewerkt: Psychopathologie, Arbeidspsychologie, Geschiedenis van de Psychologie en nog een paar, maar ik ben blijven hangen bij Statistiek want dat was totaal mijn ding niet. Heb jij dat ook nog nu?
ja! statistiek is mijn “vrees”-vak maar het moet! 😦
Ik wens je fantastisch veel succes!
dankuwel!
Veel succes! En terecht, die opmerking “chapeau, ik vind dat straf”, ik vind het al niet evident om een 60% job te combineren met een 40% studie, laat staan dat ik daar nog eens een gezin bovenop zou hebben…
Ik ben behoorlijk uitgestudeerd in mijn richting en zou eerder een volledig andere kant opgaan, richting copywriting ofzo. Maar voorlopig heb ik geen concrete plannen. Heel veel succes met de hele onderneming… de aanhouder wint!
ja, zoiets helemaal anders spreekt me ook wel aan hoor. Iets met Nederlands of Engels 😀
Ik heb al dikwijls gedacht om terug te gaan studeren. Maar helaas is dat, zoals je aanhaalt, niet voor iedereen financieel haalbaar. Ik verdien te veel voor een studiebeurs en te weinig om de kosten zelf te dragen. (geen klaagzang, het is wat het is)
Maar dat het echt handen vol geld kost, ontdek ik nu met een Hoge School Student in huis.
Blijkbaar mogen we niet klagen en is verder studeren in België best “goedkoop” ten opzichte van andere landen.
In ieder geval verder studeren moet je vooral doen als je nog thuis woont en je ouders je kunnen helpen. Ik was toen te koppig 🙂
En zeg, veel succes hé!!
ja. Als jongere besef je dat veel te weinig hé. Mijn eerste diploma heb ik ook in volwassenenonderwijs moeten behalen hoor, terwijl ik wel kansen heb gekregen.
Ik sluit niet uit dat ik ooit nog iets studeer. Al is het maar een nieuwe taal. Ik zou op dit moment niet weten wat maar ik combineerde al avondschool met een fulltime job dus ik weet het kan.
Succes alvast!
Nogmaals veel succes! En echt chapeau, hoor! Ik heb soms echt goesting om terug te gaan studeren of iets aanvullends te studeren, maar naast een hoofd -en bijberoep is die ruimte er echt niet meer.
Ik schrik wel van het inschrijvingsgeld: lijkt me niet evident voor iedereen.
het is ook omdat ik nu pas die ruimte voel dat ik er aan begonnen ben. Twee jaar geleden ging met dat zeker nog niet gelukt zijn.
Succes Lotje! Ik herken de goesting om je in iets vast te bijten en boeiend zal het vast zijn!!
Merci Lies!
Knap hoor dat je dat doet! Ik zou het zelf heel graag willen doen, maar denk dat ik net als jou nog wat ga wachten tot wanneer Tuur wat ouder is. Nu heeft hij ’s avonds nog net iets te veel aandacht & zorgen nodig.
ja dat kan ik wel begrijpen, het is hier ook nog maar het eerste jaar dat ik weer ruimte “voel”
Gewoon doen… je ziet wel… alvast veel succes!