Met het diploma toegepaste psychologie richting arbeids- en organisatiepsychologie kun je aan de slag in interimkantoren of in HR. Hoe meer ik er over leer, hoe meer ik besef dat dit ècht niet de richting is die ik uit wil. Geef mij maar pedagogische of klinische psychologie al moet ik ook over diè keuze nog eens goed nadenken.
Nu ik voor een taak al enkele dagen bezig ben met het exploreren van het werkveld binnen de afstudeerrichting arbeids- en organisatiepsychologie kom ik ook wel regelmatig in contact met vacatures en ik neus daar wel eens graag in.
Het valt me op dat managers en ouders hier en daar wel over dezelfde kwaliteiten moeten beschikken.
- Stressbestendigheid: probeer maar eens een versgebraden kip in zo’n warme zak uit je kind zijn handen te nemen terwijl het andere kind op zijn knietjes valt en je nog twee potten appelmoes in bedwang houdt en je overvolle handtas van je schouder glijdt om daarbij in je gezicht te kletsen. En dat allemaal langs een drukke baan waar de auto’s je voorbijrazen.
- Bemiddelend: “elk in een zetel” “jij houdt het bakje vast terwijl de andere op het knopje drukt” “jij verdeelt de snoepjes, en de andere mag dan eerst kiezen!”
- Multifunctioneel: Kazoukampjes boeken als je bij vrienden thuis bent, agenda’s doornemen terwijl je patatten schilt, op zoektocht naar nog maar eens een lege keukenrol voor een knutselwerkje en tegelijk het papier sorteren, naar de zwemles rijden en onderwijl appeltjes uitdelen, een ruzie bemiddelen en ondertussen je haar drogen…
- Georganiseerd: lacht er daar iemand met mijn fluojassenmandje?
- Gestructureerd: weekmenu, collect en go, vier agenda’s synchroniseren, kinderopvang inplannen,…en dat is nog maar hetgeen ik op zondag tussen 7 en 8 doe.
- Probleemoplossende vaardigheden: Past die onderbroek van je vier jaar oudere broer je? Doe die maar aan aangezien de jouwe in de was zitten.
- Duidelijk communiceren: Zeg niet: ”Zoek eens je schoenen”, maar zeg: “Doe je ogen open, wandel rond en kijk of je schoenen daar ergens zijn”.
- Luisterbereidheid: “Ja?” Op elke vraag voorafgaand aan ”Mamaaaa?”
- Analyse en synthese werden bewezen: De volgende uitleg: ‘Ik zat al met mijn handen in mijn bank en ik wou het fruitdoosje meenemen en dan vertelde iemand een grap en moest ik lachen en toen vergat ik mijn doosje mee te nemen en daarom heb ik het nu pas mee na drie weken” betekent eigenlijk gewoon: “mijn mandarijnendoosje is beschimmeld” en het resultaat daarvan is: we gooien het best in de vuilbak.
- Omgaan met voortdurende veranderingen in de verwachtingen: “Nee, gisteren was choco gewone choco, vandaag is choco strepenchoco!”
- Initiatief nemen en preventief werken: “Nu gaan we jullie scheiden, voor iemands’ oog wordt uitgeprikt!”
- Autonoom werken doch met stevige zin tot samenwerking: ik plooi de bovenkleren, jullie sorteren en plooien de kousen! Valt ook onder “delegeren”.
- Snel in de uitvoering van taken: ooit al een flesje ice-tea gevangen terwijl het van de tafel vliegt? Heb je mij al eens zien opruimen het kwartier voor er iemand langskomt?
- Een goede balans tussen helicopterview enerzijds en een pragmatische, hands-on ingesteldheid anderzijds: beslissen om te vertrekken net op het moment dat ze eigenlijk heel erg rustig aan het spelen zijn. Als het kan wachten, dan zal het even moeten wachten….ik schenk mezelf nog een kopje koffie eerst.
- Klantgericht handelen: WAP op het weekmenu = iedereen content!
men biedt in vele gevallen: Filevrije omgeving, aantrekkelijk bedrijf, doorgroeimogelijkheden, ambitieuze werkomgeving en extralegale voordelen (oeh wat zou dat inhouden?)
En het salaris? Betaald in knuffels, zoentjes en liefdevolle “ik hou van jou’s”. Inderdaad best aantrekkelijk dat!
Heerlijke post! Probeer dat maar eens allemaal te doen in “bijberoep”, naast een andere job. Kapot gelachen met de mandarijnen doos 🙂
😂
🙂
Ik had onlangs een gesprek over een project binnen de job. En de vraag was of ik ervaring had met project management…. welke moeder niet??
🙂 Fantastisch, dit stukje!
Ik krijg al een burn-out alleen nog maar door je relaas te lezen. Wel fijn leesvoer, Liese.
Moesten we nu eens een euro krijgen voor elke keer ze mama zeggen. Dat zou wat zijn! 🙂
Zálige post!
Heel herkenbaar ook!
zalig, herkenbaar en heel ‘spot on’ 🙂