Ik zie mijn highschoolboyfriend in zijn wagen aan de verkeerslichten terwijl ik indraai. Hij is te diep in gedachten verzonken om mij op te merken. Onze mommymobiels volgeladen met elk 2,5 kinderen, vermoedelijk wat boodschappen in de koffer en aan het luisteren naar 90’s hits. Ik besef: dit is het leven nu. Naar de gitaarles rijden, de comisjes inplannen en met de kleine broer zwaaien naar de trein tot hij toetert.
Op Instagramstories zie ik iemand voortonen hoe je gemakkelijk een paprika kan snijden zonder te klooien met al die pitjes. Ik kan niet anders dan gefascineerd volgen. Na een volle minuut komt het besef: ik ben naar een filmpje aan het kijken over paprika’s snijden. Ik hou geeneens van paprika’s. Toch blijf ik onder de indruk.
De kleuter komt me vragen om zijn monsterpak op te plooien. In feite gewoon een onesie uit de Action die het hopelijk uitzingt tot op de carnavalsmiddag op school. Ik vraag me af hoe ik dit het best Konmari kan opplooien. Na het zien van de Netflix-serie “Tidying up” pakte ik zijn overvolle kledijschuiven aan. Het monster geeft zich nog vlug over. Alleen wat moeite met de hoorns.

De Robin Hood-tekenfilm waar de kinderen zich op vergapen werkt op mijn zenuwen. Maid Marian kwekt erop los. Ze heeft beangstigend mooi geshapete wenkbrauwen en ik vraag me af of ze haar niet iets minder perfect moesten afbeelden.
Ik denk terug aan een antwoord op de quiz waar we zaterdag aan meededen. Er werd gevraagd naar de Engelse uitdrukking voor wat we in het Nederlands als “alles is beter met twee” benoemen. (Is dat zo?) “It takes two to tango.” Ik besef nog maar eens dat het Engels zo mooi kan zijn. Sommige uitdrukkingen kun je geeneens vertalen. Ik denk maar aan “It puzzles me”. Hoewel -vermoedelijk- iedereen wel begrijpt waar die uitdrukking over gaat is het niet zo eenvoudig om een waardig alternatief te vinden in het Nederlands.
Mijn gsm pingt erop los. We proberen een datum te vinden voor een vergadering van ons subgroepje van het Gezinsbondbestuur. Wie kan het huis verlaten, wiens partner moet laat werken, waar kan de vergadering doorgaan. Whatsapp-groepen kunnen een handig instrument zijn maar mijn schermtijd schiet de lucht in.
De verwelkte tulpen in de vaas naast de kabouter staren me mistroostig aan. Hun kopjes net nog hoog genoeg om me in de ogen te kijken. Hoewel ik ze dagelijks vers water gaf zijn ze nooit echt tevreden geweest. Nah, het gebeurt. Niet alles hoeft een match te zijn.
…en hoe ist bij jou?
Oh ja, de uitdrukkingen in het Engels, zalig.
ik heb er ooit wel eens een lijstje van gemaakt, eens mijn oude bujo’s opendoen hiervoor 🙂
Of… het leven kabbelt voort. Zij het nu op de golven van een vroege lente die over een paar dagen alweer de kop zal worden ingedrukt.
ik heb alleszins geprofiteerd van het zonnetje gisteren!
Ik ben al 12 uur terug uit Egypte en ik heb nog niet geweend. Want bleiten op het vliegtuig telt niet hé. 😉
neen, das nog altijd een beetje op reis zijn 🙂
Haha, “ik hou geeneens van paprika’s” 🙂
Fijn blogje! Die onvertaalbare woorden en uitdrukkingen, daar heb ik recent ook nog over zitten denken. Niet vanuit het Engels, hoewel dat ook gebeurt, maar dit keer vanuit het Duits: fremdschämen bijvoorbeeld, je schamen over iets wat iemand anders gedaan heeft. Geen begrip dat ik hoop veel toe te passen, maar hoe koddig is het wel niet dat die daar een eigen woord voor hebben?
ahja inderdaad: beschaamd zijn in iemands’ plaats dan
Plaatsvervangende schaamte.
Wordt veel gebruikt in het Nederlands.
Ja inderdaad maar het klinkt zo mooi niet hé
“zo is het leven nu”. Ja maar ‘k vind dat wel schoon. Dit is het leven nu in de fase dat ik nu zit en later zal mijn leven er weer anders uitzien.
je deed me wel lachen met je paprika filmpje 🙂 en ik ben onder de indruk dat jouw kleuters jou vragen om iets op te plooien. Ik denk dat het mijn kleuters worst zal wezen of iets op de grond slingert op een hoopje dan wel of het mooi opgeplooid op zijn plek ligt.
Er bestaan zoveel mooie uitdrukkingen , zowel in het Nederlands als in het Engels. “het zal me worst wezen”…ook een leuke eh?
ja of zo van die uitdrukkingen die op niets slaan: “ik heb daar een broertje aan dood”. Wat een vreselijke uitspraak! Of “het kind wegspoelen met het badwater” wie vindt zoiets uit?
Lichtjes verwelkte tulpen in een vaas vind ik mooier dan verse tulpen. Perfectie is soms kak.
je hebt natuurlijk een range tussen “lichtje verwelkt” en “zo verwelkt dat je niet meer ziet welk kleur ze oorspronkelijk hadden”. Laat ons zeggen dat het meer neigde naar het tweede 😉
Zolang het over tulpen gaat is het wel ok 🙂
te weinig tijd, te veel dingen aan mijn hoofd maar morgen trek ik die dag verlof niet in
niet doen! genieten!