door “Elke dag buitenkomen”. Dat zou ik aan iemand anders aanraden als die zich niet zo goed in zijn vel voelt. “Veel wandelen” zou ook één van mijn tips zijn. So I did. Elke dag ging ik wandelen, soms lang, soms kort. Ook al was ik vermoeid door nachtdiensten. Alle beetjes hielpen. Deze ochtend deed ik mijn 6e wandeling van de week en het was het zo keihard waard, oordeel zelf maar:
Ik moet er altijd op gewezen worden dat de lens van mijn smartphone vuil is. En dan vergeet ik telkens om die weer te kuisen. Gelijk hoe, het mooiste van de dag heb ik meegemaakt terwijl er nog veel rolluiken naar beneden waren.
Gisteren had ik een vrije zaterdag en spendeerde die met de echtgenoot en de kinderen. Ze worden niet altijd laaiend enthousiast als we verkondigen “dat we gaan stappen”. We bezochten het kasteeldomein van Zonnebeke waar de Peace Gardens de rode draad vormden in de korte wandeling. Het is een meerwaarde als één van de kinderen kan lezen. Grootste pluspunt: er is een gigantisch kanon te zien. Linus vroeg zich af: “Wat dat karton hier deed”.
Ik ondervind weer plezier in het fotograferen van alles rond me. De voorbije maanden moest ik mezelf soms forceren om een foto te nemen van iets. Geen idee waar die afkeer ineens vandaan kwam, misschien een overload aan vanalles?
Soms helpt het ook om gewoon eens clutter te clearen. Outer order inner calm, ik ben hier weer met mijn Gretchen Rubin, maar kan ik het helpen dat ze soms (in mijn ogen) zinvolle items aanhaalt. Zo pakte ik gisteren samen met Ilja de potjeskast aan. Alle potjes zonder deksel vlogen zonder pardon de PMD-zak in.
Op wat gelijkt dat eigenlijk? Ik erger me telkens blauw als die dekseltjes niet meer passen doordat ze vervormen in de vaatwas. In feite zou ik eens moeten investeren in steviger materiaal als de rest van mijn potjes de geest geven. Het is ook moeilijk te begrijpen dat sommige potjes op miraculeuze wijze hun dekseltje kwijt spelen. Zou ik ook ineens het dekseltje van op mijn potje kunnen kwijtspelen? Stof tot nadenken.
Shout your heart out 
Als je dag in, dag uit enkel maar dat ene lievelingsgerecht eet, heb je er op den duur ook genoeg van voor een tijdje. Hetzelfde geldt voor fotografie, denk ik dan.
En zeker, potjes kunnen hun dekseltje kwijtspelen. Maar op elk potje passen meerdere dekseltjes, wat ik je brom.
Oeps, hopelijk heb je de pmd-zak nog niet buiten gezet, kleine kans dat ze hem mee nemen met plastic potjes erin. Veel mensen weten niet dat de P staat voor plastic flessen. Andere plastic moet in de gewone vuilzak: https://www.miwa.be/nl/minder-afval/sorteren-is-kinderspel/pmd-sorteren/
En ja, wandelen is een soort van therapie! Met het gezin geraken wij nog niet ver, maar in mijn eentje met een goede podcast erbij kan ik kilometers afleggen. Genieten!
Ahja inderdaad! Ik recycleerde ook wel enkele dekselloze potjes om legostukjes in te sorteren.
Tijdens je looptocht heb je toevallig geen dekseltjes gevonden? Ik weet van een oude, lang overleden grootoom, dat hij elke zakdoek hij hij vond mee nam naar huis. “Eénmaal gekookt, is die weer proper!” zei hij dan. Mijn groottante had twee grote dozen vol (mét deksel) waarin ze die bewaarde, vies als ze was om die te gebruiken.
Ik heb jaren potten van 1kg Planta gekocht (om te smeren en je mag er mee bakken). Op die manier heb ik ettelijke potten verzameld en het zijn echt goeie! Prima stapelbaar, heel handig in de diepvries, voorraaddozen voor noten, pitten, suiker, bloem,…
Ik heb ze liever dan Tupperware!
De plastic bakken van de Ikea zijn ook prima en vervormen niet (witte dozen met rood omrande deksel en een luchtuitlaatgaatje erin).
Ik haat het, zo van die deksels die vervormen. Ik heb al eens meegemaakt dat mijn potje daardoor niet goed meer afsloot en mijn lunch helemaal begon uit te lopen in mijn handtas. Topdag was dat ;-). Prachtige foto’s trouwens!
idem! En als je lekkere lunch het lichtpuntje in je werkdag is… Grmbhl…
Je haalt me de woorden uit de mond: ga naar buiten, en zorg voor beweging. Ik heb ook het gevoel dat dit goed is voor lichaam en geest. Dus ook al heb ik geen zin, ik ga elke dag hardlopen. En daarna voel ik me altijd beter.