door In de veel besproken prestatiemaatschappij weiger ik mee te gaan in de flow van harder better faster stronger. Ik moet al zoveel, ik wil al eens niet moeten moeten bij momenten. Het voorbije weekend ging ik 20 uren gaan werken, vandaag heb ik een recupdag. Uiteraard plan ik een aantal zaken op mijn vrije dag. Zeker nu ik mijn dag niet meer voor de helft moet vullen met schoolwerk komt er wel enige tijd vrij om iets extra te doen. Maar vandaag kies ik bewust om geen extra dingen op te nemen. Ik heb recup dus recupereer ik. Wat wel werd gedaan schrijf ik op mijn Tadaaa-list. Zowat het omgekeerde van een To-Do-list en de inspiratie vond ik enige tijd reeds bij Gretchen hiervoor.
De Tadaa-list herbergt wat ik reeds bereikt heb vandaag. Kan misschien straks nog aangevuld worden maar het hoeft helemaal niet. En dat gevoel is best wel fijn.
Ik had wat compassie met de CM-medewerker vandaag. Voor het eerst moest ik in een ander bureau gaan omdat het bureau in onze gemeente werd opgedoekt. Ik dacht dat ik in een modern gebouw ging terechtkomen maar djeezes die mensen die daar werken moeten hun werk ècht wel graag doen. Een muf gebouw met een oude stenen vloeren die zo retro is dat hij weer hip is. Een suf kantoortje met uitkijk op bakstenen muren. Toen had ik nog “de kunst” niet gezien aan de muren. Tapijten. Gewoon harige toestanden. Aan de muur. Daar moet die meneer op kijken heel de dag. Niettemin was hij heel enthousiast in zijn job en ik moest hem benijden hiervoor. Hij leek zich geen sikkepit van het interieur aan te trekken ook al zit hij waarschijnlijk acht uren per dag op die tapijten te kijken. Bij het afsluiten van de verzekering maakte hij me wegwijs in het kostenoverzicht. Hoe ouder je bent, hoe duurder de hospitalisatieverzekering uiteraard. Hij duidde aan in welke kostencategorie ik ging vallen en kruiste daarbij het vakje “29 tot 34 jaar” aan. Ik wees hem lachend het daaropvolgende boxje aan ook al maakte het geen verschil in de kostprijs. In mezelf gooide ik met veel zwier en lachend mijn haar over mijn schouder.
Wat er vandaag nog op mijn Tadaa-list komt: ik vermoed niet veel, ik zie nog een stapel boeken op de vensterbank liggen. Er lonkt nog een krant en wat tijdschriften.
En wat gaan jullie nog doen vandaag?
Shout your heart out 
Heel vroeg begonnen vandaag, net een late middagpauze dus nog heel even werken en dan op tijd naar huis. Ik weet niet of ik fan zou zijn van een Tadaaa-list. Ik hou zo van het doorstrepen van items op mijn ToDo-list …
Ik heb geen to-do lijst en bijgevolg ook geen ta-dàà lijst, maar voor drukbezette mama’s snap ik het concept wel. Deze week geen inwonende tieners in huis dus nog rustiger. Vanavond prepareer ik al eten voor morgen, denk ik, ga ik naar de Zumba en daarna nog kijken naar Liefde voor Muziek. Een beetje lezen nog en naar bed… Saai he! 😉
klinkt zalig!
Haha ik doe dat ook vaak in de vakanties: achteraf een lijstje maken 😉 Ik kon mezelf op het einde van de dag vaak ‘schuldig’ voelen omdat ik ‘niks’ gedaan had. Maar is twee keer dikke zever hé eigenlijk…
Dan ben ik benieuwd wat op de ommezijde van dat lijstje staat 🙂
ik ook
Ik heb ook een tijdje elke avond zo een lijst gemaakt. Dat hielp tegen het depri gevoel van mijn To-dolijst niet afgewerkt te hebben. Zoiets van: je hebt wél iets gedaan/bereikt vandaag.
Ik hou van het doorhalen op de to do list en ik splits taken voldoende op of voeg ook kleine taken toe zodat er toch een en ander doorgehaald kan worden 😉 Maar ik zie ook wel voordelen in deze lijst (pas ik soms een beetje toe in mijn werkagenda bedenk ik mij nu)
In het concept van die tadaa-lijst kan ik me zeker vinden 🙂 🙂