Gereserveerd: in de Ieperse bibliotheek reserveerde ik het boek “Sorry dat ik te laat ben, maar ik wilde niet komen” geschreven door Jessica Pan. Volgens de achterflap zou het een relaas zijn van de ervaringen van een introvert die zich een jaar gedraagt als extravert. Ik heb er alvast volgende gedachten/vooroordelen over:
- Zo hard je best doen om je anders voor te doen dan je bent, dat moet vreselijk vermoeiend zijn. Ik veronderstel dat ze met een constant sluimerende koppijn zal rondgelopen hebben.
- Waarom eigenlijk? Alsof introvert zijn iets slecht is?
Gedownload: Echt, lach mij maar keihard uit maar ik heb voor het eerst een ebook gekocht. Ik lees veel online maar een ècht boek? Nog nooit gedaan. Ik neus gewoon graag in boeken en pagina’s draaien hoort daarbij. Maar ik probeer ook te budgetteren en om mijn boekenkast zo klein mogelijk te houden dus kocht ik “Digitaal Minimalisme” van Cal Newport. Het voelt wat contradictorisch om een boek over digitaal minimaliseren te lezen op de iPad of op mijn smartphone, maar kijk, het is nu zo. Ik zou het een pageturner durven noemen maar ik moet dat ombuigen naar een….pageswiper ofzo?
Gesmoefeld: Zure beertjes. Zure beertjes staan gelijk aan comfort food. Comfort food staat gelijk aan: te weinig weerstand tegen verleiding wat dan op zijn of haar beurt weer wordt veroorzaakt door vermoeidheid of stress. Dus ik koop soms zure beertjes als ik wat wil emo-eten. Niet dat ik hierdoor minder stress op mijn werk heb. Emo-eten is in feite geen oplossing voor iets, het verzacht het alleen eventjes. Dat mijn tong er een uur verdoofd door is neem ik er graag bij.

Geblogd: of ik zou moeten schrijven: geconcept. Want er staan allerlei half afgewerkte drafts klaar in WordPress. Iets waarin ik het zurebeertjes-verhaal wat beter uiteen doe onder andere. Maar de blogregel die ik voor mezelf in het achterhoofd hou is: “Zou mijn baas dit mogen lezen?” en het antwoord op die vraag is momenteel nog altijd: “neen”. Ik schrijf ook meestal de intensere stukken eens de stormen gaan liggen zijn. Zegt genoeg of juist te weinig misschien.

Geleerd: ik pik dagelijks nieuwe woorden op. Zelfs bij het studeren van mijn cursus neuropsychologie. Ik las het woord “lommerrijk” en kon er niet meteen betekenis aan verlenen ook al ken ik het woord op zich wel. Lommerrijk betekent: “schaduwrijk”. Nu weet ik niet meer in welke context ik “lommerrijk” uit de cursus haalde, ik heb het vluchtig op een papieren zakdoekje gekrabbeld. Lommerrijk klinkt eerder negatief vind ik. Alsof je te maken hebt met iemand die alles wat laat hangen zo. “Die is zo lommerrijk, hij heeft eens goeie schop in zijn kont nodig”. Of zoiets.
Geschuild: Tussen winkeletalages namelijk. Halloween wordt in Ieper deze periode gevierd. Tijdens weekenddagen lopen er allerhande monsters door de stad. Om de één of andere reden is Ilja meer bang dan Linus voor die figuren. Hij houdt ook niet van programma’s als Nachtwacht. Ook voor Halloween in Bellewaerde of andere pretparken krijg ik hem niet enthousiast. Gelukkig kunnen een ijsje en een wafel altijd troost bieden. En dan vraag ik me af vanwaar de term emo-eten komt.

Geschrokken: Ik ben enorm geschrokken door het plotse overlijden van de mama van een vriendin van me deze week. Het is heartbreaking om te horen hoe ze momenteel afziet door die situatie. Ik wou dat ik het voor haar kon wegnemen.

In Vlaams-Brabants dialect (Hoegaarden) gebruiken we lommer of lommerte wat schaduw betekent. Niets negatiefs aan 😉
Ha, ik leer ook een woord bij. Gesmoefeld, wat mooi 🙂
Voor mij is lommerrijk een heel positief woord. Een lommerrijk plekje in de tuin, in een hangmat met een boek …
Ah ik wist dat. En weet je wat een lommerd is? Wist ik ook. Maar dat heeft niks met schaduw te maken…
Verdikke, ik heb nu ook zin in zure beertjes!
Vooraleer Tiny al die zure beetjes ‘schoept’, wil je er twee voor mij aan de kant leggen? Alstublieft? Eeeeee?
Die zakdoeken waarop je ge-schrijft, ge-bruik je die nadien nog om je neus te snuiten?
Nu ben ik de enige ter wereld die nog nooit een boek heeft ge-download. Misschien blijft dat voor lang zo.
Smoefelen, wat een schoon woord!
Oh, wat triest voor je vriendin…
Ik ben benieuwd wat je van het boek van Jessica Pan vindt. Het klonk boeiend, maar ik vond het niet zo geweldig…
Ik heb de laatste twee weken veel ge-Ieperd, en de laatste twee dagen gesmoefeld van de lekkernijen die het lief krijgt van mensen die hem bezoeken na zijn ziekbed.
Hahaha, geconcept. – “Zou mijn baas…” is bij mij ook nog al eens: nee! Beetje wachten, beetje bezinken, beetje poetsen… en kom maar op dan 😀
Lommerrijk ligt in de buurt van lomperik. Misschien daardoor die onterecht negatieve associatie?
Leuk weetje: een van mijn klanten heeft zijn tuin ‘Het Lommerrijk’ gedoopt. Veel bomen en schaduw en zo.
Lommerrijk roept bij mij geen negatieve connotaties op, de ‘lommerte’ werd/wordt in het dialect alhier vlotjes voor schaduw gebruikt. Halloween laten wij nog steeds aan ons voorbij gaan, zelf geen fan van en de intussen 14yo ook nog steeds niet en ik vind dat eigenlijk niet zo erg 😉
Benieuwd naar dat boek want ik dacht er exact hetzelfde over als jij toen ik het las: waarom doet ge uzelf dat aan hé? Introvertie rules ❤
Ik vind lommerrijk een prachtig woord. Ook omdat 'lommerte' hier 'schaduw' betekent dus 't is wel logisch.
En ik was het woord ‘lommerte’ al helemaal vergeten, zoals zovele dialectwoorden uit mijn kindertijd. Merci om dat terug te brengen!