Het enige wat ik zie is een mondje dat beweegt en een vragend gezichtje. De verleiding om “ja doe maar” te zeggen is groot maar ik besluit om de koptelefoon toch van mijn oren te halen. Je weet maar nooit met die kleine mannen, vorige week vroeg één van de twee of hij met alcoholstift op zijn gezicht mocht tekenen. Het duurde meer dan anderhalf jaar om te beslissen over zo’n dure aankoop maar nu ik de muziek door mijn oren hoor knallen is het nog maar eens duidelijk dat ik meer mijn gut moet volgen als het op zo’n zaken aankomt. Beter langer wachten en iets kwalitatief kopen dan impulsief een goedkoop model aan te schaffen denk ik. Ik ben verre van gesponsord voor deze post maar ik voel toch een lichte lofzang opkomen voor mijn Quietcomfort die me op 2 dagen al zoveel plezier heeft verstrekt. Het geluid is loepzuiver en alle achtergrondgeluiden worden weggefilterd. De noise cancelling-functie waar ik hem in eerste instantie voor kocht heeft er al een paar keer voor gezorgd dat ik serieus opschrok door mijn huisgenoten. Geluidjes dichtbij kun je wel horen, maar momenteel ben ik aan het luisteren naar klassieke muziek terwijl ik dit tik en ik kan met moeite mijn vingers op het klavier horen. Muziek krijgt ineens zoveel meer intensiteit en ik geniet er echt van om gericht te gaan luisteren. Vrijdagavond maakte ik een avondwandeling met een podcast. Ik kon de tractors zien afkomen en het geluid werd gefilterd tot een zacht gezoem, alsof ze elektrisch reden. De stemmen van Elizabeth en Gretchen bleven echter mooi overeind waar ze anders compleet overstemd worden door het voorbij denderende gejengel. Ik zou deze koptelefoon echter niet opzetten om te fietsen, dan wordt het echt gevaarlijk.

Soit, genoeg geprezen. Schrikken jullie ook soms als je op de kalender kijkt? Gisteren kon ik niet geloven dat we ineens 18 april waren, ik heb echt gedubbelcheckt. Half april ineens? Is het omdat alle dagen op elkaar gelijken? Ik dacht eerder van niet want ik blijf toch dat week/weekend-ritme in me dragen. Vanaf morgen is het weer even de klik maken met schoolwerk en de kinderen zullen ook naar de schoolopvang gaan vanaf volgende week, we kunnen het niet meer kunnen combineren met onze jobs in de zorg om hen thuis te houden. Ze kijken er alvast keihard naar uit al vrees ik wel een beetje voor het afscheid na 5 weken onafgebroken samen zijn met (één van) ons. Stiekem denk ik zelfs dat ik het ook moeilijk zal hebben om hen af te zetten. De risico’s zijn ineens weer veel groter op die manier gezien ik Linus wel eens aan een deurklink zie likken. Aan de andere kant moet ik het gewoon loslaten. Waar ik het soms wel moeilijk mee heb: als je met twee ouders in de zorg staat is het sowieso al niet evident om het rond te krijgen, maar als grootouders niet meer ingeschakeld mogen worden en je allebei op zondag moet werken sta je wel met een probleem. Ik mag officieel één iemand laten op bezoek komen om te thuiswachten maar zoiets wordt al vlug een kostelijk uitstapje naar het werk. Gelukkig is het tot nu toe al altijd gelukt om te schuiven en te wisselen (met veel dank aan de collega’s!) al zien we elkaar als koppel niet veel. We zijn gemiddeld één avond in de week ’s avonds samen thuis, op de andere avonden wordt er afgewisseld. (En ik denk dat ik zojuist heb ontdekt waarom de weken zo snel voorbij gaan).

En hoe is het met jullie? Hopelijk nog geen zieken in jullie nabije omgeving!?

8 reacties

  1. Waarlijk geen goedkope muts, dat spul. Maar als je er kunt van genieten, waarom niet?
    Zou het lawaai van de zomerse nachtfeestjes van de buren met keiharde muziek,.. hiermee ook worden gemaskerd?
    Neen, bij ons nog geen zieken, we proberen het zo te houden!

  2. Kan zo’n hoofdtelefoon ook het geluid wegfilteren zonder dat hij muziek afspeelt? Want daar zie ik ook wel de mogelijkheden van in ;-).

  3. Zo’n koptelefoon klinkt heerlijk… al zou ik best zenuwachtig zijn om zo veel buiten te sluiten. En wat moet dat moeilijk zijn, met twee in de zorg, kinderen en de weekends erbij. Kan me dat dubbele gevoel heel goed voorstellen.

  4. Om te werken zou ik zo’n ding gevaarlijk vinden, maar om eens voluit te relaxen of ongestoord muziek te beluisteren: yes, laat maar komen. Alleen die prijs, hè.
    Ook mijn favo merk (Sennheiser – o.a. de Momentum 2.0) valt in dezelfde prijsklasse.
    Waarom is mijn verjaardag nog zo veraf?

  5. Kijk, dat is veel geld, maar als het goed gerief is: well worth the money. Als ik dat zie, kriebelt het hier ook. Ook het feit dat het draadloos is en je bewegingsvrijheid hebt: zalig.
    Toen mijn kinderen klein waren en ik thuis werkte, heb ik jarenlang een Sennheiser gehad. Niet noise cancelling maar behoorlijk goed gerief: ik was er echt zot van.

    Ik heb bewondering voor jullie en heb me dat al vaak afgevraagd hoe dat in de toekomst moet gaan ivm. opvang.
    Mijn dochter is journalist en is nog steeds aan het werk (zolang de zender geld heeft, ziet het ernaar uit), maar gelukkig is mijn schoonzoon technisch werkloos (erg dat je dat moet zeggen, maar ja) en kan hij voor de meisjes zorgen. Dat is voor mij een grote opluchting, geen extra risico’s. Hoe het moet gaan als hij weer aan het werk gaat: geen idee. De andere oma en ik hadden geen vaste opvangdagen, maar we sprongen af en toe toch wel eens in.

    Voor de rest: geen zieken hier, dus op dat vlak wel heel blij.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s