Gewonnen
Via Instagram won ik een Bullet Journal van Werk en Leven. Jahei! Kelly en ik babbelden er 7 km bij toen ze hem overhandigde.

Gelezen
De voorbije maanden is er een opvallende verandering aan de gang in mijn leespatroon. Niet alleen lees ik veel meer maar het is voornamelijk non-fictie. Deze debuutroman van Sophie Tak is één van de weinige fictieboeken van de laatste weken maar het was meteen een schot in de roos!

Het beste non-fictie boek van de voorbije weken: “50 lepeltjes energie per dag” van Anne Everard. Gebaseerd op de lepeltheorie rond langdurige ziekte schreef Anne een boek over de verschillende aspecten van een burn-out. Het is het eerste boek dat ik lees over dat thema waarbij zo gedetailleerd wordt ingegaan op die moeilijke materie. Ik zou het aanraden voor iedereen die -op gelijk welke manier dan ook- met burn-out te maken heeft. Ook Het Burn-out Dagboek van Maaike Hartjes is hierbij een aanrader.
Getrappeld
Serieus wat stappen gezet de voorbije dagen. Donderdag trokken we naar Verbeke Foundation. Als questioner lees ik me meestal wel in voor ik ergens naartoe ga maar dezer dagen heb ik meer iets van “ist niet’n, ti leute”. Het is ook moeilijk inschatten hoe druk het ergens zal zijn wat de kans verhoogt dat wij onze boel pakken en vertrekken als mensen de neiging hebben om op onze rug te kruipen. Maar kijk, ik vond het best wel de moeite om anderhalf uur voor te rijden. Sommige kunst zal ik nooit snappen (“Kunst die mijn kleuter ook meebrengt uit de kleuterklas” noem ik dat) maar er waren heel wat werken die ik imposant vond. Vooral de buitenconstructies vond ik geweldig. Hier en daar iets minder kindvriendelijk (en ze mogen ook wel eens een bosmaaier bovenhalen) maar dat hoort erbij. Daarna maakten we een stadswandeling in Hulst (8 km verderop). Hulst doet me wat aan Ieper denken met zijn stadswallen.
Gedropt
We zetten Ilja zojuist af aan het station voor zijn Chirokamp. Na 5 maanden onder onze vleugels vliegt hij voor het eerst uit zonder ons. Het voelt anders dan andere jaren, het piekt iets meer en er zijn wat meer bezorgdheden, maar dat lieten we vooral niet blijken. Linus was wel enorm verdrietig toen hij daarna alleen op de achterbank moest plaatsnemen. De tranen die over zijn wangen biggelden waren zo aandoenlijk dat ik van plaats switchte om bij hem te zitten achteraan.

Gepizzapartied
We hadden vrienden op bezoek deze week. Omdat ik geen courage had om een uitgebreide barbecue te voorzien deden we van pizza party. Ik bestelde voorgemaakte pizzadegen bij Collect en Go. De grootte en dikte van de degen bleek driedubbel aan een standaarddeeg uit De Aldi waardoor ik met een gigantisch overschot aan pizzadeeg zat. Op hoop van zegen heb ik dat in de diepvriezer gestoken?
Gedelegeerd
Voor het eerst heb ik “het maken van de valiezen” aan mijn echtgenoot gedelegeerd. Hij vulde de valiezen van de kinderen om op reis te gaan en ook de kampvalies voor de Chiro liet ik aan hem over. “Gow zeg, gie seute, big deal !?” hoor ik sommigen denken. Maar voor mij juist wel. Deze regelneef (regelnicht?) is aan het oefenen op loslaten. Dat ik de valiezen uit handen gaf is voor mij juist een grote stap. Niet dat mijn zoon op kamp zich veel ververst, de verhouding verse kledij vs vuile kledij is al twee jaar op rij 90/10 maar toch blijf ik voldoende kledij voorzien. Maar dit jaar dus vanop afstand. En weet je….het is ok.
Gespendeerd
Teveel. Een staycation is geen garantie op budgetvriendelijkheid. Het is ook het eerste jaar dat we het met minder inkomsten moeten stellen en dat is wat zoeken. (Logisch ergens, want er worden ook wel heel wat minder uren gewerkt). Ik blijf het zeggen en ik ga het ook blijven herhalen: YNAB is hierbij een echte lifesaver. Ik kan veel vlugger anticiperen als ik zie dat de kosten in een maand te hoog oplopen en op die manier kunnen we veel adequatere beslissingen nemen over ons budget en onze eventuele uitgaven. Het was ook juist door YNAB dat we de stap konden zetten om minder uren te werken.
Ik struikelde over het meervoud ‘pizzadegen’. Zal kloppen, maar nog steeds niet in mijn hoofd. Ligt a
… ligt aan m’n kop, natuurlijk!
1 degen 2 degens?
zoiets!
Die Colruyt-deeg is inderdaad GIGANTISCH en ja, je kan dat invriezen! Ik heb het al gedaan en nog perfect eetbaar in ontdooide staat 🙂
Dat museum spreekt mij wel aan. Mooie foto’s
Het meervoud van ‘deeg’ is inderdaad ‘degen’. (Check Van Dale, gij allen.)
Ik wil zeker ook nog eens naar Verbeke Foundation toe, al wacht ik daarmee tot de corona-mist is opgetrokken.
Het maken van valiezen delegeren vind ik ook een beangstigend grote stap 🙂
Leuk! Mooie foto’s
Wow, zot, da gij het valiezen pakken hebt gedelegeerd! 😱 (regelnicht hier ook zo)
Komt goed met dat pizzadeeg!
ah ja onze oudste op scoutskamp droppen nadat hij in feite al een half jaar niet meer bij de scouts geweest was (en er dus maar x keer in totaal geweest was) was ook wel spannend en wat emotioneel…en verwarrend voor de jongste.
wow valiezen delegeren. spannend
Ik stak pizzadeeg vroeger ook in de diepvries ook, want net als van die afbakbroodjes vergat ik dat die in de frigo lagen en dan snel snel voor de vervaldatum de diepvries in. Op tijd uithalen om te ontdooien en dat werkt dus nog perfect.
Merci voor de burn-outboektip! Dat van Maaike las ik al en was zo zo zo herkenbaar. De lepeltjestheorie ook – ik weet nog altijd niet hoeveel lepeltjes ik juist heb op een dag.