door Maandag ben ik jarig. Achtendertig. Een halve acht en een volle. Ik heb een halve dag verlof die ik kinderloos ga doorbrengen. Op mijn alleentje. Tot vorig jaar ging ik die gespendeerd hebben met vendelen door een winkelstraat en struinend door een boekhandel. Dit jaar ben ik nog in twijfel. Het klinkt minder aanlokkelijk om te winkelen. Niet alleen omdat mijn handen tintelen van de ontelbare entree-handgels maar ook omdat ik niets nodig heb. Ik ben in brainstorm met mezelf. Hoe ga ik de uren met mezelf spenderen. Ik moet het ook niet allemaal op Covid-19 steken. Ik heb al een heel eind geen last meer van FOMO maar dat gaat niet altijd op voor zo’n momenten. Er is weinig kinderloze tijd in de vakantie en dan word ik soms onrustig als ik er ineens wel heb. Het voelt als kostbare tijd. Vrienden zien is niet zo evident op een random maandagmiddag in de week en ergens voel ik dat ik alleen moet zijn die dag. Wat wil ik echt doen? Wil ik de dingen doen die ik altijd doe of wil ik iets nieuw, iets verfrissend? Ik heb naast het moederschap altijd mijn eigen leven geleid en ik ben niet van plan om dat te veranderen. Dat klinkt heel cru en ik weet dat het moeilijk te verteren kan zijn als je daar compleet anders tegenover staat. Ik weet gewoon wat ik zelf nodig heb om een aanwezige moeder te zijn voor de kinderen. Van tijd tot tijd helemaal alleen zijn, hoe tegenstrijdig dat ook mag zijn. Het is een aspect dat ik zelfs grondig bewaak, toen ik de planning van de kinderopvang opmaakte zal dat ook in mij zijn opgekomen. Ik heb gewoon soms ruimte nodig om mijn gedachten te kunnen afwerken zonder onderbreking. Om iets nieuw op te nemen zonder dat ik afgeleid word. Zie ik mijn rakkers daardoor minder graag, integendeel. Na zo’n namiddag voel ik me frisser, meer open en is er ruimte voor nieuwe inbreng. Alsof de grenzen van mijn hersenpan een grote kuis moeten krijgen alvorens ze weer te vullen met nieuwe informatie.
Soms denk ik dat ik hierin alleen ben. Maar ook da’s ok, ik ben graag alleen.
Shout your heart out 
Wat een mooie foto! Alvast een fijne vrije verjaardag gewenst, geniet ervan! Ik zou dat zelf ook meer moeten doen, me-time, maar het komt er eigenlijk iets te weinig van (WIP, I’m learning, corona was net goed voor mij wat dat betreft denk ik). Wees gerust, je bent zeker niet alleen 😉
Oh nee, je bent daarin zeker niet alleen. Ik heb ook altijd (en nog) behoefte gehad aan tijd voor mezelf. Toen mijn zoon nog een zoontje was, deed ik hem soms een halve dag naar de opvang om eens gewoon mijn eigen goesting te doen. Niks bijzonders hé, eens door de stad lopen, theeke gaan drinken, maar wel alleen met mezelf.
En nu nog ben ik blij met de middagen dat mijn man gaat fietsen en ik de tijd aan mezelf heb. Mijn zoon heeft dat ook, en zijn vriendin heeft het daar helaas wat moeilijk mee …
Bij voorbaat van harte proficiat!
Tijd voor jouzelf en met jezelf is zeer zinvol en waardevol.
Ik wens jou een fijne middag toe in zeer prettig gezelschap van jouw eigen persoon.
Feliciterende groet,
Ik begrijp het helemaal, je bent zeker niet alleen. Blogland zit vol mensen van dat allooi :-). Geniet van je dag en proficiat!
Ik ben ook een alleener 😆 Je doet mij het meest plezier door mij 24 uur in quarantaine te zetten met mezelf. Daarvoor komt die corona helaas 5 jaar te laat. Tijd alleen is zo waardevol dat ik het ook meer en meer begin in te plannen. Niet alleen de kindjes laten logeren als we ergens naartoe moeten, maar ook gewoon om eens in stilte in huis bezig te zijn. Of gewoon te zijn. On-be-taalbaar!
Heb toevallig net een artikel gelezen met tips voor ‘ongetemd leven’ en daarin stond dat je je eigen leven moet leiden als ouder want dat de zwaarste last op kinderschouders het ongeleefde leven van een ouder is. Dus goeien bal hé! Ik heb ook best wel wat tijd voor mezelf nodig en wil dat – als ik binnenkort mama ben – toch ook proberen volhouden.
Alleszins, gefeliciteerd met je halve en hele 8 en maak er een fijne halve dag van 🙂
Proficiat met je verjaardag. Herkenbaar die behoefte om ook mens te zijn zonder anderen. We zijn meer dan onze rollen….moeder, partner, werknemer, dochter, familielid, vriendin, buurvrouw etc.
Alleen daarin? Ik dacht het niet.
geniet van je verjaardag !
Ik begrijp je helemaal: de reden waarom ik eerder dit jaar alleen naar Londen “vluchtte”. Nu heb ik meer dan ooit behoefte om alleen te zijn, maar ook met andere mensen, hoe contradictorisch dat ook mag klinken. Alleen ben ik zelden. Nu eventjes, na het afsluiten van mijn werkdag, maar daar lonkt de was al. Hopelijk kan ik in het nieuwe schooljaar wat alleen-tijd verzilveren.
You are not alone
For I am here with you
Though you’re far away
I am here to stay
But you are not alone
I am here with you
Though we’re far apart
You’re always in my heart
You are not alone
Kwestie van den Michael eens te citeren, want dit kwam ineens in mij op… 🙂
Ik ben zodanig graag alleen dat ik het tegenwoordig niet veel langer dan een dag uithoudt met mijn LAT-lief.
Gefeliciteerd met je verjaardag alvast. En wat een mooie vrouw van 38 ben jij zeg!
Je bent hier zeker niet alleen in! Ik heb ook veel tijd nodig voor mezelf en ik leer stilaan om die ook echt te ‘pakken’. Ik heb wel de ‘luxe’ dat ik 1 week op 2 kinderloos ben en dus veel tijd heb voor mezelf (al is het in coronatijden dan soms wel wat veel van het goede…). Ik moet het ook leren hoor, want ik heb vaak de neiging om dan vanalles te beginnen doen in huis, voor mijn werk etc. Omdat ik me anders schuldig voel, een luie doos. En er is altijd wel iéts te doen hé… Maar sinds kort heb ik echt de switch gemaakt en nu lukt het me meer wel dan niet. Ik zet die momenten ook in mijn agenda, zodat ik me er zeker aan hou. Geniet van je kinderloze tijd morgen! X
Als ik geen me-time heb van tijd tot tijd verander ik in momzilla 👹
Gelukkige verjaardag!
En mocht je er nog aan twijfelen: je bent zeker niet alleen. Hier nog zo’n mama die een beetje een betere mama wordt als ze af en toe helemaal alleen is. Het heeft lang geduurd tot ik dat voor mezelf wou toelaten, maar ik weet dat ik alleen volledig kan opladen door alleentijd. Deze momenten inplannen, dat is nog een werkpuntje.
“Een halve acht en een volle” wat zeg je dat mooi! Nog een late gelukkige verjaardag! Ik hoop dat je genoten hebt van de tijd met jezelf! Ik heb nog geen kinderen maar ook nood aan alleen tijd. Winkelen doe ik ook het efficiëntst en liefst alleen. Niemand die me kan beïnvloeden of afleiden. Niets mis mee lijkt me, maar inderdaad niet altijd te vatten door anderen.
Proficiat! Ik heb dat plaatsje op tram 38 alvast voor je vrijgemaakt bij het begin van de vakantie. 😉 Zelf heb ik jammer genoeg geen kinderen dus dan is het natuurlijk nogal moeilijk om hierover iets te zeggen maar eigenlijk lijkt het me niet meer dan normaal dat je af en toe een moment rust nodig hebt om te kunnen blijven doorgaan.