door 
Achteloos van zijn binnenste ontdaan
lag de sinaasappel mistroostig langs de baan.
Hij snifte geëmotioneerd: “Nu mijn organen zijn gedoneerd…”
“…was ik veel liever in het compostvat verteerd”.
Achteloos van zijn binnenste ontdaan
lag de sinaasappel mistroostig langs de baan.
Hij snifte geëmotioneerd: “Nu mijn organen zijn gedoneerd…”
“…was ik veel liever in het compostvat verteerd”.
Shout your heart out 
Schitterend!
Hahaha, hoe kom je er op? Zalig!
Meer van dat!
komt eraan!
Beter dan Delphine Lecompte! 😀
hmmm…. 🙂
Geweldig!
Ik heb altijd gehoord dat appelsienschillen niet bij het compost mogen. Maar als de appelsien het nu zelf vraagt, tjah
🙂
wie zijn wij om met een sinaasappel te discussiëren?
Ik ben fan van je poëzie!
Die mag er wezen!
Zeer mooie foto en verrassend gedicht ! Het beeld kwam terug in mijn gedachten toen ik vanmorgen nog wat lag te soezen, al had ik het al een paar dagen geleden gezien 🙂
dankuwel! Er komt nog meer!
origineel