door Met je twee rekkertjes hou je mijn oren in bedwang. De eerste keer dat ik je moest dragen was het giechelen, wat had ik nu ineens op? Nu ben je al een jaar lang verplicht een onderdeel van mijn werkoutfit. Tijdens elke shift vergezel je mij, talloze van je vrienden heb ik reeds in de vuilnisbak gedeponeerd. Masker, je beschermt mij en de mensen die ik dagelijks help. Je bent broodnodig. Toch gaan we nooit vrienden worden jij en ik. Je knelt en je spant. Je bezorgt me pukkels en je beneemt me de adem. Je verstopt de helft van mijn gezicht terwijl mijn mimiek een belangrijk onderdeel van mijn werk is. Door jou gaan er zoveel van mijn boodschappen verloren. Toch kan ik me al niet meer voorstellen hoe het is om zonder jou te werken. Om zonder jou boodschappen te doen of mijn postpakketjes op te pikken. Om rekkervrij bij de kapper of de pedicure te zitten. Om jou niet meer te zien rondslingeren op straat, weggeglipt uit een openstaande autodeur.
In de zijdeur gepropt, in de jaszak verstopt,
de maskers hebben zich in geen tijd tot een noodzakelijk kwaad ontpopt.
“Als de autodeuren openzwieren kiezen we het hazenpad. We hebben vandaag teveel snotzoenen gehad!”
Beste masker, ik kan je één iets zeggen: de rek(ker) is eruit.
De dag dat het niet meer moet smijt ik jou en al je gelijken op een hoop. Ik koop een speut brandversneller en gooi een lucifer tegen de blauwe bovenkanten. Jij, je stoffen en je papieren vrienden. Jullie gaan er ritueel aan maskers, allemaal genadeloos de fik in! Je vrienden met hun overdaad aan lintjes, je collega’s die te teveel spannen, je kennissen die stuk gaan op het moment dat je ze wil opzetten. Allemaal, één voor één, gaan jullie een tergend trage branddood tegemoet.
Wie brengt de lucifers?
Shout your heart out 
Het zijn kwaje dingen die blauwe, gekleurde, stoffen of papieren dingen. Het is een mond- neus-stop-ding. En met die bril komt nog een waas. Je ziet direct niets meer klaar. Het beeld wordt mist. Je gist en mist. En dan sta je daar…. nietwaar!
Nu nog even en dan misschien is dit blauwe, gele, gekleurde ding …. helder en klaar.
Ik kan het me zo goed voorstellen. Persoonlijk is het voor mij als slechthorende ook heel lastig zowel het verstaan als het gebruik. Er zitten al een bril en een gehoorapparaten op mijn oren. Maar ik draag ze trouw. Jij moet ze de hele dag. Ik hoop dat het weldra overbodig mag zijn.
Heel mooi geschreven. Zelf hoef ik ze niet zo vaak of lang te dragen. Na 2 minuten krijg ik het al benauwd. Hoe zwaar moeten dan al die uren niet wegen.
Inderdaad, wat een ramp als je zo’n ding de hele dag op moet…. Zelf zit ik ‘gelukkig’ vooral in thuisquarantaine of loop door de polder, dus hoef er alleen maar eentje op tijdens die sporadische momenten dat ik een mens tref, in de supermarkt, bij de groentenboer, de arts, … en dan snel weer af, pfffff! Ik leef met jou en al je collega’s mee!
Ik draag het ook een hele dag als ik moet werken, krijg keelpijn als ik gesprekken doe… en toch blijf ik het belangrijk vinden!
Eerst de spuiten erin, dan het masker eraf.
Ik opereer overwegend in open lucht, dus blijf ik doorgaans gespaard van die smoelpamper. Maar ik ben de eerste om te beweren dat hij pure noodzaak is in tal van situaties.
Weggooien of verbranden is nu ook niet nodig. Straks is het zomer en kun je ze met wat handigheid gebruiken als strandoutfit!
Was het niet zo milieu onvriendelijk, en vlogen de microben niet iedereen om de oren, ik zou helemaal te vinden zijn voor een ‘bevrijdingsfeest’ met grote vreugdevuren vol maskers.
Ooit zullen ze wel eens weer af mogen zeker?
Ik heb er een hekel aan en ik weet niet of ik 100% overtuigd ben van de werking……
O ja, ik doe mee! Lucifers genoeg in huis 🙂
Ik doe ook mee. Ik draag ze ook nagenoeg een hele dag en na een tijd beginnen die toch achter mijn oren te knellen. En ik krijg er ook pukkels van (waardoor ik dan toch weer blij ben dat ik die achter datzelfde masker kan verstoppen).
Ik doe heel graag mee aan de rituele verbranding.
Ik moet ze gelukkig niet zoveel dragen want ik zit hier in mijn living te werken, maar ik wil gerust een het vuur in gang steken. That’s what friends are for! (heb trouwens mega fancy lucifers gekregen bij een geurkaars – it’s a sign!!).
Heb ook al gedacht aan een rituele verbranding 😆 moest je er eentje organiseren, count me in 🔥.
Het enige voordeel er van is dat je gapen waar je staat en geen mens die het ziet.
Amai ja! Die eerste keer in de Delhaize zonder gaat vast raar zijn, maar ik doe HEEL graag mee met de rituele verbranding haha.
oh nee ik heb nog te sterk geheugen van toen we ze niet hadden en nodig hadden….’k ga ze diep op zolder verstoppen maar een Maggie De Blockje ga ik toch niet doen. Oude stock blijft vanaf nu in voorraad.
‘k vraag me ook af of we nu de Aziatische gewoonte gaan houden om bij verkoudheden enz uit respect voor de ander een mondmasker te dragen.