Het is elke dag opnieuw dingen oprapen van de grond. Als het geen kruimels zijn, het zijn truien, kousen of kussens.

Het is zinnen uitspreken waarvan ik nooit eerder dacht ze ooit uit te spreken. “Niet aan de klinken likken” “Stop met zwieren met die courgette!”

Het is telefoneren naar school en zeggen: “Het is met Lieselotte, de mama van….”.

Het is verbaasd naar die twee kijken en altijd weer opnieuw beseffen: “Fak, die kerels hebben mij de rest van hun leven nodig”.

Het is telkens checken of er geen luizen in hun kruintje zitten op het moment dat ze hun hoofdje tegen mijn borstkas vleien.

Het is je blijven verwonderen over hoe vuil oortjes eigenlijk kunnen worden en hoe lang nagels kunnen groeien in kousenvoetjes.

Het is allesomvattend, allesoverheersend en de moeilijkste rol die ik vervul.

maar moeder zijn….dat gaat me altijd beter en beter af!

9 reacties

  1. Fijne Moederdag, Lieselotte! Mijn mama is al ruim zeven jaar wijlen en kinderen hebben wij niet. Het is hier vandaag gewoon zondag, eigenlijk.

  2. Ongelooflijk hè. Soms kijk ik naar die twee van mij, en denk ik: hoe is dat gegaan jong? Die kunnen bijvoorbeeld alletwee fantastisch met de auto rijden, ik snap dat niet, dat zijn kinders van mij! Die kunnen dat!
    Maar tegelijk zegt mijn dochter van mij: she always has my back.
    Yep yep, die gaan u altijd nodig hebben.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s