Bij mij gaat het met periodes, de ene keer werk ik een tijdje nog veel op papier en dan weer meer digitaal. Maar lang schrijven ben ik niet meer gewoon, dat voel ik aan mijn hand.
En heb de indruk dat ik nu met Corona nog minder met de hand schrijf, vroeger durfde ik al eens feedback op het werk met de hand bij een afgeprint document schrijven en dan kon ik dat meegeven, maar nu heel veel dingen digitaal zijn, lukt dat minder want dan zou ik daarna nog eens alles moeten overtypen.
Heerlijk. Dat schrijven is iets dat ik zo hard mis, pen-affectionado zijnde. Toch blijf ik maar schriftjes en balpennen kopen. Ik schrijf vooral voor mijn werk (ja, eerst in een schriftje en dan in OneNote, ook tijdens al die digitale meetings nu en ook al lachen al mijn collega’s daar mee) en kaartjes allerhande. Binnenkort is het mijn verjaardag en ik weet nu al dat ik weer zal rouwen.. ondanks het feit dat ik meer wensen dan ooit zal krijgen, zullen ze hoofdzakelijk digitaal zijn.
Ik schrijf zodanig weinig dat er momenten zijn dat ik de letters nog amper gevormd krijg. Vroeger kreeg ik nog complimenten over mijn handschrift, nu zal dat niet gauw meer gebeuren. De nieuwjaarskaartjes schrijven ging me plots wel eens goed af, terwijl ik daar meestal niet veel zin in heb. Ondertussen is er zelfs een kleine ‘handschrijfdrang’ in een schriftje, waar ik zo wat ideeën (tuin, fietstochten, reizen, divers) en parameters neerpen.
Ik schrijf nog regelmatig met de hand en vind dat wel fijn. Vroeger kon ik er echt van genieten om met een vulpen te schrijven, geen idee waarom ik dat nu eigenlijk niet meer doe. Heerlijke trip down memory lane, dat begin van het internet en een eerste e-mailadres 🙂
Een echte brief .. *hartje hartje hartje*
Ik krijg altijd heel snel kramp, dus ik typ liever, bovendien zou ik dat niet zonder veel doorhalen kunnen.. maak je dan een kladje of zit het zo direct goed?
Ik schrijf al meer dan twee jaar elke morgen drie blaadjes vol, morning pages. En met mijn vriendje van toen ik vijftien was, naar wie ik toen lange brieven schreef, schrijf ik nu nog één keer per jaar in ’t echt – de rest is ook vervangen door appjes en dergelijke.
Zo tof! En je hebt een mooi handschrift!
Ooit deelde ik ook eens een handgeschreven blogpost, toen ik tijdens zware migraine geen schermen kon verdragen.
Schrijven probeer ik vaak te doen, in brieven of in kaartjes of gewoon in mijn journal. Maar de laatste tijd toch ook vaak vriendenboekjes, haha!
Eigenlijk wel. Ik stuur vrij vaak traditionele post, hou een bullet journal bij, heb een schriftje waarin ik vanalles noteer wat ik later nog wil uitwerken. Vooral bij de brieven die ik naar mijn pennenvriendin stuur (6-7 vellen aan beide zijden beschreven) merk ik dat mijn hand het typen een pak aangenamer vind. Zelf hou ik er echter wel van om dat op de ouderwetse manier te doen en er zo echt even tijd voor te nemen. Niet afgeleid te worden door de 5 andere tabbladen die openstaan op de laptop en de gsm die er naast ligt maar me volledig op die brief te focussen. Met balpen schrijven zorgt bij mee voor meer (en sneller) verkrampte spieren maar met de paarse vulpen (plastic vermits blijkbaar zelfs het gewicht van de vulpen een rol speelt) die ik vorig jaar kocht gaat het gelukkig een pak beter. Alleen onhandig dat ik er op de een of andere manier telkens in slaag om inkt op mijn vinger te krijgen. Wel een super leuk idee om eens een blogpost op deze manier uit te werken.
door 
Shout your heart out 
Heel origineel 🙂
Mijn ogen hebben hier toch wel wat moeite mee, hoor.
Nee. Bijna nooit meer. Maar dit was een heel leuke ervaring ! Dank je wel.
Mooi handschrift. Zo’n lange boterham heb ik al in geen jaren meer geschreven. Boodschappenbriefjes, kaartjes met wat tekst, dat zal het zowat zijn.
Bij mij gaat het met periodes, de ene keer werk ik een tijdje nog veel op papier en dan weer meer digitaal. Maar lang schrijven ben ik niet meer gewoon, dat voel ik aan mijn hand.
En heb de indruk dat ik nu met Corona nog minder met de hand schrijf, vroeger durfde ik al eens feedback op het werk met de hand bij een afgeprint document schrijven en dan kon ik dat meegeven, maar nu heel veel dingen digitaal zijn, lukt dat minder want dan zou ik daarna nog eens alles moeten overtypen.
Heerlijk. Dat schrijven is iets dat ik zo hard mis, pen-affectionado zijnde. Toch blijf ik maar schriftjes en balpennen kopen. Ik schrijf vooral voor mijn werk (ja, eerst in een schriftje en dan in OneNote, ook tijdens al die digitale meetings nu en ook al lachen al mijn collega’s daar mee) en kaartjes allerhande. Binnenkort is het mijn verjaardag en ik weet nu al dat ik weer zal rouwen.. ondanks het feit dat ik meer wensen dan ooit zal krijgen, zullen ze hoofdzakelijk digitaal zijn.
Ik schrijf zodanig weinig dat er momenten zijn dat ik de letters nog amper gevormd krijg. Vroeger kreeg ik nog complimenten over mijn handschrift, nu zal dat niet gauw meer gebeuren. De nieuwjaarskaartjes schrijven ging me plots wel eens goed af, terwijl ik daar meestal niet veel zin in heb. Ondertussen is er zelfs een kleine ‘handschrijfdrang’ in een schriftje, waar ik zo wat ideeën (tuin, fietstochten, reizen, divers) en parameters neerpen.
Ik schrijf nog regelmatig met de hand en vind dat wel fijn. Vroeger kon ik er echt van genieten om met een vulpen te schrijven, geen idee waarom ik dat nu eigenlijk niet meer doe. Heerlijke trip down memory lane, dat begin van het internet en een eerste e-mailadres 🙂
Op wat kattenbelletjes en vluchtige notities na, schrijf ik welhaast nooit meer. Mijn handschrift is dan ook een ramp.
Oh fijn dank je !
Een echte brief .. *hartje hartje hartje*
Ik krijg altijd heel snel kramp, dus ik typ liever, bovendien zou ik dat niet zonder veel doorhalen kunnen.. maak je dan een kladje of zit het zo direct goed?
Deze heb ik niet in het klad geschreven, maar wel op verschillende momenten, dus ik nam wel wat tijd tussenin om over de verwoordingen na te denken.
Ik schrijf al meer dan twee jaar elke morgen drie blaadjes vol, morning pages. En met mijn vriendje van toen ik vijftien was, naar wie ik toen lange brieven schreef, schrijf ik nu nog één keer per jaar in ’t echt – de rest is ook vervangen door appjes en dergelijke.
Ik moet er ook altijd weer even ‘inkomen’…
(Eerste computer…. Atari met alleen een floppy-drive😁)
Wat schrijf je mooie hoofdletterkrullen!
Zo tof! En je hebt een mooi handschrift!
Ooit deelde ik ook eens een handgeschreven blogpost, toen ik tijdens zware migraine geen schermen kon verdragen.
Schrijven probeer ik vaak te doen, in brieven of in kaartjes of gewoon in mijn journal. Maar de laatste tijd toch ook vaak vriendenboekjes, haha!
Eigenlijk wel. Ik stuur vrij vaak traditionele post, hou een bullet journal bij, heb een schriftje waarin ik vanalles noteer wat ik later nog wil uitwerken. Vooral bij de brieven die ik naar mijn pennenvriendin stuur (6-7 vellen aan beide zijden beschreven) merk ik dat mijn hand het typen een pak aangenamer vind. Zelf hou ik er echter wel van om dat op de ouderwetse manier te doen en er zo echt even tijd voor te nemen. Niet afgeleid te worden door de 5 andere tabbladen die openstaan op de laptop en de gsm die er naast ligt maar me volledig op die brief te focussen. Met balpen schrijven zorgt bij mee voor meer (en sneller) verkrampte spieren maar met de paarse vulpen (plastic vermits blijkbaar zelfs het gewicht van de vulpen een rol speelt) die ik vorig jaar kocht gaat het gelukkig een pak beter. Alleen onhandig dat ik er op de een of andere manier telkens in slaag om inkt op mijn vinger te krijgen. Wel een super leuk idee om eens een blogpost op deze manier uit te werken.