Er is weer ruimte. Dat is er lange tijd niet geweest. Het klinkt misschien wat vaag en ik ga er ook niet te diep op ingaan, maar dat mijn hoofd lange tijd veel te vol heeft gezeten dat is onmiskenbaar waar. Ik weet hoe ik daar moet mee omgaan en dat doe ik ook maar dat neemt niet weg dat je door die periode moet om daar te geraken. Met norse momentjes en heel veel slapen. Er zijn twee weken verlof nodig geweest om de daadkracht die ik even kwijt was weer op te pikken.

Deze morgen luisterde ik voor het eerst een podcast tijdens een wandeling. Dat was weken geleden omdat ik geen input kon verdragen. Na bijna 40 jaar herken ik sommige rode vlaggen maar al te goed en kan ik er ook op anticiperen. Mezelf niet volstouwen met informatie als mijn hoofd al vol zit is iets waar ik aandacht moet voor hebben. De laatste jaren is het dan ook een automatisme geworden om te luisteren naar mijn intuïtie op elk gebied in mijn leven en als deze zegt “geen input” dan volg ik die. Soms had ik wel een lusteloos gevoel alsof er niets nieuws mijn leven binnenkwam (ik had ook compleet niets te vertellen) maar tegelijk deed het mij ook deugd om eens gewoon te “zijn” en niet continue mezelf te vullen. Die droge periode is nodig geweest om even ruimte te kunnen maken, om het schip eens op te kuisen alvorens weer de woelige zee op te gaan.

Hoe ik door die flou periode geraak? Eerste enkele weken wat ter plekke trappelen, dingen wegzuchten, veel slapen. En vooral: geen input! Dus geen podcasts, geen non-fictie boeken, geen documentaires of zware artikels lezen, niet teveel afspreken met mensen.

Wat ik wel deed is naar muziek luisteren (compleet gek van Turnstile momenteel), lichte boeken lezen, korte artikels met luchtige inhoud (Hallo, Dag Allemaal!). Aanvaarden dat het zo’n periode is en dat het nodig is om weer op gang te geraken. Dat klinkt misschien wishywashy maar vroeger ging ik me daar koppig tegen verzetten en weigeren te geloven dat ik geen input nodig had.

Daarna gaandeweg opnieuw wat routines oppikken of nieuwe routines inbouwen, zonder pressure en met kleine stapjes. Twee vooruit, ééntje achteruit.

  • meer uit de losse pols schrijven wat er in mij omgaat, op de laptop maar ook in mijn boekskes.
  • mijn bullet journal inzetten om meer habits te tracken. Zo wil ik al een tijdje stevigere armspieren (ik hou niet van mijn bingoflappen) dus die oefeningen moet ik echt registreren of het komt er niet van.
  • zo goed als elke dag wandelen, ook al smukt het zoals deze ochtend. Ik wèèt dat dit me zoveel deugd doet en soms moet ik ook wel eens mezelf oppeppen om direct na mijn eerste koffie al naar buiten te trekken maar achteraf ben ik gewoonweg ALTIJD content dat ik het gedaan heb. Even frisse lucht door mijn kopje laten waaien.
  • me laten helpen. Via Vast en Zeker volg ik een online traject. Ik doe al bijna 2 jaar intermittent fasting maar ik loop er wel de kantjes vanaf. Ik snoep enorm veel (Zure spekken! Chocolade!) en daar wil ik echt in minderen tot op een aanvaardbaar niveau. Ik doe geen IF om 20 kg te vermageren, ik vind dat ik best goed zit qua gewicht maar ik wil gewoon ervoor zorgen dat ik binnen 10 – 20 – 30 jaar nog altijd gezond ben. Dus ik laat me begeleiden om een gezondere relatie met eten te krijgen. Ongezond eten en snoepen staat in connectie met “ontladen” bij mij en dat wil ik breken. Ik ben wel nog een moeilijke op dat gebied, ik ga niet vlug klakkeloos iets doen wat iemand aanraadt omdat ik dan het gevoel heb dat ik de controle kwijt ben. Maar de laatste tijd luister ik wel eens meer naar iemand anders en pas ik tips toe die ik anders naast me neer zou leggen. Ik vermoed omdat er ook meer ruimte is om er eens meer tijd aan te besteden en de begeleiding zorgt er wel voor dat je beter stilstaat bij de toestand waarin je je bevindt.

Hoe voel ik het verschil?

Ik zie weer de kleine details. Een croissantvlek op straat, een gezichtje in een voorwerp.

Ik schrijf meer juist omdàt ik meer schrijf. Als één iets stilvalt, dan valt de rest automatisch ook stil bij mij. Ik denk meer vooruit. Met een te vol hoofd probeer ik vooral aan gisteren en vandaag te denken maar morgen kan er niet meer bij, ik heb dan meer het gevoel dat ik achter de feiten aanhol. Ik heb nieuwe ideeën. Ik deel meer met mijn omgeving. Ik ben vriendelijker (ja, kijk, soms ben ik echt een nors kreng, dat ga ik niet ontkennen 🙂 )

Dus ja, het gaat goed.

En met jou?

6 reacties

  1. Positief te lezen dat het goed met je gaat en vooral hoe je de dingen aanpakt! Bravo 👏
    (Als ik dan toch 1 kleine randbemerking mag maken, dan denk ik niet dat IF gaat helpen om binnen 10-20-30 jaar een gezonde relatie met voeding te krijgen, puur objectief bekeken is dat niet gezond. Maar ieder zijn lijf en denken, denk ik dan 😆.)

  2. Je hoofd wat rust gunnen, je van minder dingen iets aandringen, is een mooie gedachte.
    Blij voor je dat het beter met je gaat. Enkel je observatievermogen moet nog wat verbeteren. Ik zie geen croissant op die straatfoto, maar een hondendrol die iemand op zak gestoken heeft.
    Veel moed!

  3. Heel herkenbaar. Ik heb ook de neiging om mezelf helemaal vol te proppen, mentaal dan en om dan ineens te blokkeren. Ik heb dan ook een afkickperiode nodig om terug te kunnen nadenken. Ik ben hooggevoelig en heb adhd, dat maakt het extra moeilijk.

  4. Wat goed wel dat je dat allemaal herkent, dat is de eerste slag gewonnen.
    Die dingen die ik vind dat ik “moet” doen, die verdwijnen op den duur toch weer naar de achtergrond, merk ik. Je kunt dan redeneren “dat het kennelijk toch niet bij je past”, of iets in die strekking, maar daar ben ik nog niet uit. Ik maak dus toch ook maar lijstjes.
    Ik wens je in ieder geval veel ruimte die je steeds meer ruimte geeft!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s