Ik ben een expert in loslaten. Hell, ik heb er zelfs een aparte blog over: minimaliseren, loslaten, less is more.

“Het is wat het is”, een geweldig relativerende leuze die ik heel vaak uitspreek en ook keihard meen.

Maar soms lost iets zo moeilijk,

trekt het aan de wanden van mijn hart,

zo hard dat het bijna fysiek pijn doet.

Ik heb geen zalf voor de rauwe, kale plek die overblijft,

daar, waar ik niet durf te lossen

daar, waar dat stukje hart scheurt.