Zes random doordraaigedachtjes

Sirenes

Terwijl ik met mijn froet in de zon op een bankje zat te lezen kwam een dame naast me zitten. “Ik blijf niet lang hoor, mijn man is onderweg en dan stappen we samen verder”. Mij maakte het niet uit, ik werd helemaal niet gestoord door de mevrouw. We pratelden* eventjes over de vele sirenes die we verderop in de stad hoorden. Het was me al opgevallen dat het die dag wel extreem was waarop ze mijn gedachten verwoordde: “Ik vraag me dan altijd af wat er gebeurd is”. Inderdaad! Het volgende dat door me gaat is: “Waar zijn mijn geliefden? Zijn ze misschien slachtoffer in dit verhaal?” Daarna loop ik in gedachten een rijtje mensen af en de mogelijke locatie waarop ze zich bevinden. Sirenes zetten dus niet alleen het verkeer maar ook onze hoofden in gang?

Apenarmen

Ik scroll regelmatig door kattenfilmpjes of cleanfluencers met hun tidy-hacks. Deze week kwam ik iets helemaal anders tegen: een filmpje van een apin die trots haar babyaapje toonde aan een bezoeker in de dierentuin. Hoe cute het filmpje ook was, ik schrok wel van hoe de gorillamama het minuscule aapje vasthield. Ze trok het omhoog aan de polsen waarna het bengelde tussen haar omhooggestoken armen. Schieten babyapenschoudertjes dan niet uit de kom? Vermoedelijk niet als je ziet hoe ze anders aan takken slingeren. Ik moet me dringend verdiepen in gorillagewrichten om hier het antwoord op te vinden.

Steenpuin

Als ik een vleugje steenpuin ruik doet het mij direct terugdenken aan bloed, zweet en verbouwingstranen. Steenpuingeur associeer ik met wanhoop en verwachtingen, de geur van het containerpark, neverending stof in je haar en vuile nagels. Hoe zouden ze die geur benoemen op een Arbre Magic? “Regret” misschien?

Waakpaard

Op een wandeling vorig weekend werden Linus en ik nogal bruusk afgebriest door een paard in de wei naast onze route. Het beest begon wild rond te springen en hinnikte alsof we indringers waren op zijn territorium. Pas toen we uit zijn beeld waren kalmeerde het dier weer. Werden we gehorsejudged of zou het gewoon een waakpaard geweest zijn?

Gigantische drukte

Een tikkende klok, de eettafel die smetteloos is. Slechts één wasje per week te doen. De sereniteit die kan hangen in de huizen van bejaarden staat in schril contrast met de drukte in een gezin met kinderen. Toch moet het bij velen ooit anders geweest zijn, want sommigen hebben 6 of meer kinderen, dat waren gigantische gezinnen. Ik vraag me soms af: missen ouderen dan nooit die drukte van een groot gezin? Of hebben ze zoiets van “Nope, never again!”.

Gekooid

De rode draak van het Welsh monument op het einde van mijn straat werd gerenoveerd deze week. De jaren hadden zijn kleur doen vervagen. Na weken gekooid zitten heeft hij eindelijk zijn kleur teruggekregen. Misschien is het goed om eventjes in afzondering te gaan als je de kleur in het leven niet meer vindt? Of misschien is het beter om juist in verbinding te gaan met anderen. Ik zal het eens moeten vragen als hij weer los is.

*pratelen: combinatie van praten en babbelen, veelal smalltalk