door Eerder deze week tijdens het badmomentje:
“Ilja, zondag is het moederdag en dan ga je ‘mama’ zeggen hé” Ilja (met een smile tot achter zijn oren) :”Papa !”
Voor het eerst weet ik maar al te goed wanneer moederdag valt. Ik had er altijd wel een idee van en op het werk moesten we er ook altijd rekening mee houden dus vergeten deed ik het niet, maar hoera, eindelijk is het mijn beurt om moeder te zijn! Op moederdag vind ik het eigenlijk vooral moeilijk voor de mensen die hun moeder verloren of die er door omstandigheden een slecht of geen contact mee hebben. Het is altijd hard maar zo’n dagen duwen nog eens extra diep in de wonde.
“Dag oma, dag opa, hier zijn we ermee” Ilja:”Opa opa opa!!”
Door zelf moeder te worden begrijp ik eindelijk wat men wou zeggen met “dat kun je niet beschrijven”. Zoals een leeuwin voor haar welpen springt, zo bescherm ik mijn zoon. Hij komt eerst, altijd. Een oerliefde, soms zou ik hem willen platshnugglen. De liefde komt al een paar maanden echt uit twee richtingen, als hij me terugziet na een dag werken stampt hij met zijn benen en kraait hij van blijheid. Wie doet dit nog voor je?
Deze morgen 7u15 vanuit de kinderkamer “Mama! Mama!”
At last! En van timing gesproken zeg!
hoe vlug 11 maanden passeren….
Shout your heart out 
Als dat geen geweldig moederdag geschenk is 🙂
Hij heeft er expres mee gewacht 😀