over Afas en Artrose

Bij de vorige consultatie had de plant in de hoek van zijn bureau serieus pipi gedaan, ik moest me toen enorm inhouden om de dokter er niet attent op te maken dat zijn plant niet zindelijk getraind was.  Ervan overtuigd zijnde dat het deze keer weer zo ging zijn, bereidde ik me in de wachtzaal al voor op een eventuele slappe lach.  Gelukkig was hij mooi droog gebleven, alleen kon het slechte nieuws zo nog beter doordringen.  “Als de pijn aan uw staartbeen houdbaar is dan zou ik er liever niet meer aankomen om ergere pijn te vermijden”.  Damn, had ik hem niet zo sympathiek gevonden ik had hem de donderogen gegeven.  De RX-foto’s logen er niet om, een staartbeen dat niet op zijn plaats staat, dat kan ik ondertussen ook al van een foto aflezen.  Ter info: dat doet zeer zo’n lichaamsdeel dat op de verkeerde plek staat en ondertussen al een beetje artrose vertoont…stoutbeen!

Een beetje bedrukt en verloren reed ik naar huis om daar te merken dat de Manager Operations (what a name…) van AFAS Belgïë me uitnodigt om van gedachten te wisselen over…reclame dacht ik.  Wel mijn gemoed fleurde meteen op over de uiterst vriendelijke reactie hier op de blog ook al had ik hen niet gespaard.  Of de vriendelijke meneer sarcastisch bezig was of gemeend dat laat ik in het midden, ik ben alleszins content dat hij meeleest!  Dag Machiel den Dekker!

Oh en dokter Dossche, ook goeiendag, u ziet, ik ben rap terug welgezind….