Ik zag dit daarnet op de site van Dreamland. Dat ze dat nog maken zeg! Vroeger hadden mijn broer en ik ook zo’n ding. We hadden deze versie (uiteraard iets minder gesofisticeerd maar kom), en dan nog de katapultversie. En geestig dat het was, in de gang naar elkaar schieten….totdat er één een tand uitschoot bij de ander (lees: ik was het zielige slachtoffer). Drama en bleiting. Dat de tand al op voorhand losstond en er dus ieder moment ging uitvallen, dat was bijzaak. Ik vermoed dat ik het nog tegoed had van de keer dat ik zijn stickercollectie op de muur had geplakt. Dat hij toen pissed off was, dat kon ik me goed herinneren, maar het plakken op zich, het gelukzalig gevoel van de sticker lostrekken en op de muur pletsen, daar kan ik nog tientallen jaren op teren. Maar anders komen we goed overeen hoor. Ik maak het binnenkort goed door massa’s reclame te maken voor zijn boek dat uitkomt! Misschien kunnen we autostickers laten maken als reclamemiddel?
O jaaaa en dan zijn hele auto volplakken!
hmm…hij heeft wel geen auto maar soit 🙂