daddyday

Vaderdag, het werkt in twee richtingen als je zelf een kindje hebt.  Als het kind in kwestie nog te klein is om zelf iets te fabriceren moet je het een handje helpen.  Dat maakt het extra druk, een attentie voorzien voor je vader, voor je kinds’ vader en voor je schoonvader.  Niet dat ik niet dankbaar ben voor zoveel vaders, maar de inspiratie is een beetje zoek.  Waren we vrijdagavond ons nog aan het afvragen wat we zouden kopen voor één van de drie, dan kwam de idee van back to basics terug aan bod.  We zouden zelf iets kunnen maken.  Een met wasspelden beplakte stylopot, een klei-toestand met je naam in, misschien kunnen we wel eigenhandig een sleutelrekje fabriceren?  Ik kan me voorstellen als vader dat je enige zelfgemaakte cadeaus krijgt van je kinderen, emo-trees die ik ben, ik ga dat weer niet kunnen weggooien hé.  Mijn zolder is gedoemd om volgestouwd te worden met allerhande knutselwerkjes.  Ik werd al week toen de begeleidsters in de crèche met nieuwjaar in naam van mijn zoon een kaartje hadden gemaakt “van je kapoen Ilja”  Oh! Mijn kapoen! Neen, deze truntzak zal ontroerd zijn bij elk geschenk dat ze krijgt van de mustiekat.