Sommige dagdagelijkse dingen doe je heel bewust, zoals de was al dan niet buitenhangen met dit belgische weer. Andere dingen doe je dan op automatische piloot. Die piloot wordt gevoed door het routinematig wegzetten van het materiaal dat je gebruikt voor je dagdagelijkse handelingen. De wasspelden staan op de wasmachine, vochtige doekjes staan onderaan de verzorgingstafel, de rijst staat in de glazen pot naast het fornuis. Gisteren verwarmde ik een restje en kookte ik de rijst uit zo’n routinepot. Dacht ik….
Een keer dat de soepletters gekookt waren was het toch moeilijker om er “damn” mee te spellen, maar mijn automatische piloot heeft niet geklaagd, het heeft alsnog gesmaakt.
Een nieuw gerecht is geboren! Ik vind het er best leuk en intressant uitzien 😀